Przy okazji Międzynarodowego Dnia Ochrony Zabytków rozstrzygnięto kolejną edycję konkursu Generalnego Konserwatora Zabytków "Zabytek zadbany". Jedną z nagród (na Pomorzu były dwie) przyznano parafii p.w. św.
Przy okazji Międzynarodowego Dnia Ochrony Zabytków rozstrzygnięto kolejną edycję konkursu Generalnego Konserwatora Zabytków "Zabytek zadbany". Jedną z nagród (na Pomorzu były dwie) przyznano parafii p.w. św. Katarzyny w Borętach za prace remontowo-konserwatorskie przeprowadzone w kościele filialnym pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Palczewie.
Środki finansowe na te przedsięwzięcia pochodziły od samorządu województwa pomorskiego.
Prace konserwatorskie w Palczewie dotyczyły XVIII-wiecznej polichromii we wnętrzu kościoła. W ich trakcie odkryto pierwotne polichromie na prospekcie organowym, emporze oraz na ławkach i ścianach bocznych. Następnie wypunktowano ubytki oraz scalono kolorystycznie wymienione elementy wyposażenia. Ponadto przywrócono pierwotny kolor stropu, zrekonstruowano brakujące elementy rzeźbiarskie w partii prospektu organowego i uzupełniono złocenia. Ławki poddano dezynsekcji i impregnacji, wykonano niezbędne flekowania i klejenie. Na ścianie południowej zrekonstruowano kwatery boazeryjne i odtworzono malowidła w oparciu o pierwowzór ze ściany północnej. Ponadto przeprowadzono prace przy bryle kościoła, gdzie wymieniono gontowe pokrycie dachu oraz część drewnianego szalowania. Dzięki inicjatywie i zaangażowaniu księdza proboszcza Władysława Zielińskiego, przy istotnym wsparciu finansowym samorządu województwa pomorskiego oraz benedyktyńskiej pracy wykonawcy - Alojzego Osady, udało się przywrócić kościołowi jego dawne piękno.
- Samorząd województwa pomorskiego wspiera prace konserwatorskie przy najbardziej wartościowych obiektach zabytkowych na Pomorzu - mówi Jan Kozłowski, marszałek województwa pomorskiego. - Prace remontowo-konserwatorskie kościoła w Palczewie udało się m.in. dofinansować kwotą ponad 250 tys. zł. Kościół ten jest bardzo rzadkim i niezwykle cennym przykładem drewnianej architektury sakralnej na Żuławach.
Historia kaplicy w Palczewie sięga późnego średniowiecza i wiadomo o niej, że nosiła wezwanie maryjne i była filią kościoła Borętach. W 1637 r. ryglowa budowla była już mocno zrujnowana i ostatecznie - wobec braku środków - popadła w ruinę. Miejscowa społeczność ewangelicka wzniosła obecny kościół w 1712 r. Jego bryła, poza sygnaturką dodaną w latach 70 XIX w., przetrwała do dziś. W 1949 r. świątynię przejęli katolicy.
Kościół filialny w Palczewie to niewielka budowla drewniana o konstrukcji zrębowej, z niewielką kruchtą w elewacji zachodniej. Obiekt kryty jest dwuspadowym dachem gontowym (w XVIII w. była to strzecha). Wnętrze jest niewielkie, salowe, z wydzielonym od wschodu (za ołtarzem) małym aneksem zakrystyjnym, oświetlone wzdłuż dłuższych boków rzędem niewielkich prostokątnych okien.
Elementem charakterystycznym wnętrza jest deskowy pułap osłaniający więźbę dachową z zachowaniem poziomej belki stężającej konstrukcję (zamiast płaskiego stropu). Wyposażenie niewielkiego kościółka pochodzi z baroku. Składa się między innymi ołtarza, ambony będącej wcześniej elementem ołtarza kazalnicowego, rzeźby przedstawiającej ukrzyżowanie, wiszącej figury anioła, świecznika sześcioramiennego oraz pochodzących z drugiej połowy XVII w. organów. Niepowtarzalny klimat nadają wnętrzu barwne polichromie umieszczone na ścianach, drzwiach, prospekcie organowym, a nawet siedziskach ławek.
Środki finansowe na te przedsięwzięcia pochodziły od samorządu województwa pomorskiego.
Prace konserwatorskie w Palczewie dotyczyły XVIII-wiecznej polichromii we wnętrzu kościoła. W ich trakcie odkryto pierwotne polichromie na prospekcie organowym, emporze oraz na ławkach i ścianach bocznych. Następnie wypunktowano ubytki oraz scalono kolorystycznie wymienione elementy wyposażenia. Ponadto przywrócono pierwotny kolor stropu, zrekonstruowano brakujące elementy rzeźbiarskie w partii prospektu organowego i uzupełniono złocenia. Ławki poddano dezynsekcji i impregnacji, wykonano niezbędne flekowania i klejenie. Na ścianie południowej zrekonstruowano kwatery boazeryjne i odtworzono malowidła w oparciu o pierwowzór ze ściany północnej. Ponadto przeprowadzono prace przy bryle kościoła, gdzie wymieniono gontowe pokrycie dachu oraz część drewnianego szalowania. Dzięki inicjatywie i zaangażowaniu księdza proboszcza Władysława Zielińskiego, przy istotnym wsparciu finansowym samorządu województwa pomorskiego oraz benedyktyńskiej pracy wykonawcy - Alojzego Osady, udało się przywrócić kościołowi jego dawne piękno.
- Samorząd województwa pomorskiego wspiera prace konserwatorskie przy najbardziej wartościowych obiektach zabytkowych na Pomorzu - mówi Jan Kozłowski, marszałek województwa pomorskiego. - Prace remontowo-konserwatorskie kościoła w Palczewie udało się m.in. dofinansować kwotą ponad 250 tys. zł. Kościół ten jest bardzo rzadkim i niezwykle cennym przykładem drewnianej architektury sakralnej na Żuławach.
Historia kaplicy w Palczewie sięga późnego średniowiecza i wiadomo o niej, że nosiła wezwanie maryjne i była filią kościoła Borętach. W 1637 r. ryglowa budowla była już mocno zrujnowana i ostatecznie - wobec braku środków - popadła w ruinę. Miejscowa społeczność ewangelicka wzniosła obecny kościół w 1712 r. Jego bryła, poza sygnaturką dodaną w latach 70 XIX w., przetrwała do dziś. W 1949 r. świątynię przejęli katolicy.
Kościół filialny w Palczewie to niewielka budowla drewniana o konstrukcji zrębowej, z niewielką kruchtą w elewacji zachodniej. Obiekt kryty jest dwuspadowym dachem gontowym (w XVIII w. była to strzecha). Wnętrze jest niewielkie, salowe, z wydzielonym od wschodu (za ołtarzem) małym aneksem zakrystyjnym, oświetlone wzdłuż dłuższych boków rzędem niewielkich prostokątnych okien.
Elementem charakterystycznym wnętrza jest deskowy pułap osłaniający więźbę dachową z zachowaniem poziomej belki stężającej konstrukcję (zamiast płaskiego stropu). Wyposażenie niewielkiego kościółka pochodzi z baroku. Składa się między innymi ołtarza, ambony będącej wcześniej elementem ołtarza kazalnicowego, rzeźby przedstawiającej ukrzyżowanie, wiszącej figury anioła, świecznika sześcioramiennego oraz pochodzących z drugiej połowy XVII w. organów. Niepowtarzalny klimat nadają wnętrzu barwne polichromie umieszczone na ścianach, drzwiach, prospekcie organowym, a nawet siedziskach ławek.
Więcej na temat: