Architektoniczna Warszawa. Podejście drugie [fotogaleria Dziennikarza Obywatelskiego]

Pisanie czegokolwiek o fotografiach, które się zrobiło jest trudne. Nie tylko, dlatego że fotoreportaż jest trudną sztuką, ale także, dlatego że autor często nie potrafi być krytyczny względem swoich dzieł.

Z tego właśnie powodu należy je publikować i przygotować się albo na burzę krytyki, z której często pada mały deszcz argumentów, albo na zachwyt tłumów, które nawet przepalony kwiatek uznają za dzieło sztuki. Dlatego dziś poddaje moje zdjęcia i ten oto krótki tekst waszej (mam nadzieje rzeczowej) krytyce. Miłego czytania i oglądania !

Specjalnie dla was przygotowałem małą mapkę poglądową, na której dokładnie zaznaczyłem którędy podążaliśmy, aby każdy z was mógł przejść tym szlakiem i sfotografować miejsca uwiecznione na moich zdjęciach.

Jak widać trasa do najkrótszych nie należała, ale satysfakcja z takiego spacerku jest ogromna.

A wszystko zaczęło się dzień wcześniej, gdy już miałem dość jesiennej depresji, ciągłego myślenia o nadchodzącej obronie i całego tego marazmu. Po chwili namysłu i sprawdzeniu pogody na jutro postanowiłem „idę robić zdjęcia i kropka”, złapałem za telefon i obdzwoniłem znajomych.
Yes Yes Yes … (jeśli wam się to z czymś kojarzy – to … dobrze wam się kojarzy) pomyślałem, gdy w końcu udało mi się namówić jednego z nich na wycieczkę, umówiliśmy się o 10.30 na stacji metra Dworzec Gdański.
I w końcu nadszedł upragniony dzień, jak zwykle nie śpieszyłem się z wyjściem z domu, ponieważ w Warszawie wszyscy (no dobrze, prawie wszyscy) się spóźniają.
Na Gdańskim byłem o godzinie 10 minut 36, rozejrzałem się po stacji i, tak jak sądziłem, mojego znajomego jeszcze nie było. Na szczęście długo czekać nie musiałem i już po kilku minutach podjechała kolejka i wysiadł z niej znajomy.
Zapytał gdzie idziemy? Na szczęście znałem odpowiedz na to pytanie zanim zostało zadane.

Zaczęliśmy się kierować w stronę biurowca Intraco, który jest jednym z pierwszych (i jednym z moich ulubionych) zbudowanych w Warszawie typowych drapaczy chmur, powstał w 1975 roku jako bardzo prosta i piękna bryła. Jego oryginalną elewację wymieniono w 1998 roku ze względu na zużycie – zmiana elewacji wyszła mu na dobre i teraz możemy podziwiać ten wspaniały budynek w całej jego krasie.

Budynek Intraco sfotografowany z dwóch różnych stron.

Następnie zaatakowaliśmy nowy apartamentowiec o roboczej nazwie „Trio”, który jest jednym z najbardziej luksusowych i ekskluzywnych budynków mieszkalnych w Warszawie, posiada on bardzo ciekawą i nietypową trójkątną bryłę.

Na obu zdjęciach widać doskonale jego trójkątny kształt.
Zdjęcie poniżej nazwałem roboczo "Piramida Finansowa"

Od dawna obserwuje tą część miasta i moim zdaniem jest to jedna z najlepiej zaprojektowanych tkanek miejskich. Oczywiście jest w niej jeszcze multum pustych działek, ale jeśli tylko deweloperzy będą trzymać poziom dotychczasowej zabudowy to możemy być bardzo dobrej myśli.

Następnie udaliśmy się w stronę Nowego Miasta – nie będę opisywał tu architektury gdyż prawdę mówiąc nie znam się za bardzo na architekturze przełomu XIV i XV w.
Pozostawię was z swoimi zdjęciami oraz jakimiś małymi komentarzami.

Czyżby Policja Kościelna ? Patrząc na liczbę antychrystów na Krakowskim Przedmieściu to wcale bym się nie zdziwił :)

Tylko nie idźcie w stronę światła... bo to się zawsze źle kończy

Panorama - Rynek Nowego Miasta

Idziemy dalej w stronę Barbakanu

Ulica Freta

Kościół św. Ducha

Tak uhum ulica Krzywe Koło ja bym raczej powiedział graniaste kółko :)

Niedawno powstała ta dobudówka do kamienicy - najwidoczniej posągowi się ona nie spodobała...
Miejsce to plac widokowy na ulicy Brzozowej

Ulica Dawna

Drzewo przy Placu Zamkowym - takie samotne

Kolumna Zygmunta III Wazy - i bijąca od niej poświata

Pod sam koniec naszej wędrówki udaliśmy się w kierunku sądu apelacyjnego, który znajduje się na Placu Krasińskich. Posiada on bardzo ciekawą i unikatową bryłę, co więcej udało nam się odkryć coś, o czym wcześniej nie mieliśmy pojęcia. Na tyłach sądu (gdzie raczej mało osób się zapuszcza) znaleźliśmy ciekawą instalację, która składa się z trzech rzeźb, kobiet podtrzymujących strop drugiego piętra. Dodatkową ciekawostką (jak widać na załączonym obrazku)jest to, że rzeźby brodzą w wodzie.

Sąd apelacyjny

Nazwa robocza poniższego zdjęcia "Open the windows"

Przed zakończeniem wycieczki sfotografowałem jeszcze wieżowiec zwany błękitnym (oryginalna nazwa Blue Tower Plaza) stojący przy Placu Bankowym.

Jak widać nad wyraz błękitnym się stał na tym zdjęciu.

Mam nadzieje że was nie zanudziłem na śmierć :)

Zobacz również:
Architektoniczna Warszawa oczami Dziennikarza Obywatelskiego