Białołęka. Tu warto zamieszkać. Dowiedz się więcej o dzielnicy

Białołęka to dzielnica północnej części Warszawy

Dużo terenów przemysłowo-technicznych znajduje się w południowo-zachodniej części Białołęki, na osiedlach Stare Świdry, Konstantynów, Różopol, Tarchomin, Annopol, Żerań i Żerań Wschodni. Wymienione tereny są już częściowo zagospodarowane, a w pozostałej części czekają na nowych inwestorów.

Około dwie trzecie mieszkańców Białołęki mieszka na osiedlach o charakterze budownictwa wysokiego. Należą do nich: Tarchomin Nowy i Kościelny, Nowodwory i Nowe Świdry. Zajmują one teren między Wisłą a wydmami porośniętymi lasem sosnowym. Tu nadal budują się domy wielorodzinne oraz szeregowe wraz z infrastrukturą towarzyszącą co sprawia, że jest to jedno z najatrakcyjniejszych tego typu miejsc do zamieszkania w Warszawie.

Czytaj także: Metro na Białołęce. Powstanie stacja Grodzisk

Białołęka to wyjątkowa dzielnica Warszawy, ponieważ w cały mieście nie ma tak dużego, pięknie położonego obszaru, jaki znajduje się w północno-wschodniej części tej dzielnicy. Graniczy z Rezerwatem Łęgi Czarnej Strugi, przedzielony jest zielonym szlakiem wodnym nad Zalew Zegrzyński i Kanałem Żerańskim.

Podstawą rozwoju Białołęki są projektowane drogi szybkiego ruchu: Trasy Olszynki Grochowskiej (dawna Trasa Nowo Wincentego) i Trasy Mostu Północnego. Położone są tu osiedla: Tomaszew, Szamocin, Kobiałka, Ruskowy Bród, Olesin, Augustówek, Mańki - Wojdy, Augustów, Brzeziny, Kąty Grodziskie, Grodzisk, Białołęka, Aleksandrów i Lewandów. Większość z nich ma rozbudowaną sieć telefoniczną i gaz. Trwa budowa wodociągów.

Białołęka to dawna wieś szlachecka. Powstała na prawie chełmińskim, istnieje od 1425 roku. Od roku 1471 należała do rodziny Gołyńskich i liczyła 18,5 łanów uprawnych (ok. 315 ha). Na początku XVII wieku jej właścicielem był biskup chełmiński Wawrzyniec Gembicki, w połowie XVII wieku Jan Kazimierz, który darował ją później jezuitom. W 1652 roku Białołęka liczyła ok. 15,5 łanów (ok. 260 ha).