Chwała pomordowanym

Uroczystości rozpoczęły się mszą świętą w kościele pw. Wniebowzięcia N.M.P. Zwycięskiej (powizytkowskim). Po mszy uczestnicy udali się pod pomnik Ofiar Katynia przy ul. Głębokiej. Ta część spotkania odbyła się zgodnie z ceremoniałem wojskowym. Był hymn, meldunek dowódcy kompanii honorowej, apel poległych, salwa honorowa. Pod pomnikiem złożono wieńce i kwiaty.

W imieniu władz naszego miasta głos zabrał Stanisław Fic, z-ca prezydenta Lublina. - Będąc dziś w tym miejscu, w sposób szczególny czcimy pamięć ponad 500 obywateli Lublina i Lubelszczyzny, którzy byli wśród ofiar zbrodni katyńskiej - mówił do zgromadzonych. Głos zabrała również Genowefa Tokarska, wojewoda lubelski. - Przeżywamy ciężar tamtych lat zwielokrotniony obecną tragedią. W obu tych dramatach zawiera się wielkie moralne przesłanie.

Katastrofa prezydenckiego samolotu odcisnęła swoje piętno na wszystkich tegorocznych obchodach związanych z rocznicą Katynia. W Lublinie rozpoczęły się one we wtorek otwarciem wystawy IPN na placu Litewskim. Cieszy się ona niesłabnącym zainteresowaniem lublinian. Oglądać będzie ją można do 24 kwietnia.

- Zwiedzanie tej wystawy to nasza lekcja historii - mówi Jerzy Kozera, nauczyciel Liceum Plastycznego. - Mamy szczególny czas. Uznałem, że należy tu przybyć z młodzieżą, aby oddać hołd ofiarom Katynia oraz tym, którzy zginęli w katastrofie pod Smoleńskiem.

- Największe wrażenie wywarły na mnie listy rodzin osób zabitych przez NKWD - mówi Katarzyna Szlachta, uczennica "Plastyka". - Pisali do PCK. Chcieli dowiedzieć się, co się stało z ich najbliższymi.

Uroczystości pod krzyżem katyńskim były centralnym punktem Lubelskich Dni Pamięci o Ofiarach Katynia. Ich zwieńczeniem będzie otwarcie na Zamku Lubelskim wystawy "Katyń. PCK świadkiem ujawniania zbrodni katyńskiej". Zaplanowano je na 21 kwietnia.

Przed katastrofą pod Smoleńskiem przewidywano, że uroczystości zakończą się na KUL. Miało się tam odbyć m.in. wręczenie odznaczeń państwowych oraz oficjalne ogłoszenie wyników konkursu "Zbrodnia bez kary. Moje rozważania o mordzie katyńskim". Z powodu żałoby narodowej ten punkt programu został jednak odwołany. Decyzja o tym, kiedy się odbędzie, jeszcze nie zapadła.

SONDA Czym dla Państwa jest udział w uroczystych obchodach 70. rocznicy mordu katyńskiego?
Zofia Murawska-Gryń: - Mój tata, Franciszek Murawski, był więźniem Ostaszkowa, zabito go w Miednoje. Niedawno znalazłam informacje na jego temat. Dzisiejsze uroczystości są poświęcone również jego pamięci.

Stanisława Kruszewska: - Ja i moi rodzice byliśmy więźniami Majdanka. Należę do Towarzystwa Opieki nad Majdankiem. Zawsze biorę udział w tego typu uroczystościach. Robię to z poczucia wewnętrznego obowiązku.

Magda Mazurek: - Jestem członkiem pocztu sztandarowego mojej szkoły. Czuję, że to mój obowiązek. Zbrodnia katyńska i tragedia pod Smoleńskiem to wielka strata dla naszego narodu.
Zginęła polska elita intelektualna.

Przemysław Rak: - Przyszedłem tu z pocztem sztandarowym Szkoły Podstawowej nr 31. Jestem tu, ponieważ chcemy uczcić pamięć zamordowanych w Katyniu. Przeraża ich liczba. To niewyobrażalna zbrodnia. Nie mieści się w głowie.

Lech Marczak: - Mój dziadek, kpt. Władysław Szczypa, został zamordowany z Charkowie. Jestem tu z dziećmi i wnukami. To podwójna uroczystość. Poświęcona pamięci ofiar sprzed 70 lat oraz tych, którzy zginęli pod Smoleńskiem.

Kamil Ścibor: - Jestem dumny, że jestem członkiem pocztu sztandarowego, który na tych uroczystościach reprezentuje naszą szkołę - LCEZ przy ul. Magnoliowej. To nasz obowiązek. Przyszliśmy, żeby uczcić pamięć ofiar Katynia.