Dzieła mistrza oblegane

Z wielką pompą otwarto w Centrum Kultury Zamek w Poznaniu w sobotnie popołudnie wystawy: ,,Pablo Picasso’’
oraz ,,W hołdzie Picasso – od Miro do Lichtensteina’’.

Możemy zobaczyć nie tylko ponad 130 wspaniałych grafik Picasso, ale także obrazy 70 innych malarzy XX wieku, którzy namalowali swoje prace w hołdzie mistrzowi.
Hol przed Salą Wielką wypełnił się tłumem poznaniaków, którzy jako pierwsi chcieli zobaczyć działa największego mistrza XX wieku. Witali wszystkich przedstawiciele organizatorów: dyrektor CK Zamek, Marek Raczak i Wanda Jaworska, z-ca dyrektora Agencji Kontakt Grzegorz Furgo z Gdańska. O samej wystawie opowiada jej kurator dr Andrzej Pieńkos, który przybliżył zgromadzonym nie tylko dzieła mistrza, ale także opowiedział, jak po jego śmierci doszło do stworzenia niespotykanej kolekcji obrazów pod hasłem ,,W hołdzie Picasso – od Miro do Lichtensteina''.

Mistrz grafiki

- W części pierwszej wystawy prezentujemy dorobek graficzny i ilustratorski Pabla Picassa – mówi Andrzej Pieńkos. - Ekspozycja umożliwia zapoznanie się z niezwykle cenną wczesną twórczością graficzną artysty, przypadającą na lata 1904 – 1920. Na szczególną uwagę zasługuje rycina ,,Skromny posiłek'' powstała jako jedna z ostatnich prac zamykających okres błękitny, cechujący się bezlitosnym realizmem wychudzonych, smukłych postaci, tworzących posępny, melancholijny nastrój. Grafiki należące do cyklu ,,Cyrkowcy'', utrzymane są już w zupełnie innym nastroju. Nawiązują stylistycznie do tzw. okresu różowego twórczości artysty. Pojawiają się na nich charakterystyczne motywy i postaci ze świata cyrku. Obok wczesnych przykładów grafiki, prezentujemy w trzech cyklach dorobek Picassa jako ilustratora i projektanta scenografii teatralnych. Chronologicznie pierwszy z nich ,,Trójgraniasty kapelusz'' zawiera graficzne projekty kostiumów i scenografii teatralnej do spektaklu baletowego Sergiusza Diagilewa o tym samym tytule. Pozostałe dwa cykle ,,La Célestine'' oraz ,,Rogacz wspaniały'', prezentują dojrzałą twórczość ilustratorską Pabla Picassa jako w pełni ukształtowanego artysty grafika. Ważnym elementem zbioru prezentowanych grafik są także linoryty powstałe w Vallauris przy współpracy słynnego wydawcy Arnéra.

Cenny zbiór

Druga wystawa, zdaniem Andrzeja Pieńkosa, jest równie ciekawa jak grafiki Picassa i warto każdej pracy przyjrzeć się bardzo uważnie.

- Zawiera prace 69 artystów zaliczanych do klasyki XX wieku. „Hommage ŕ Picasso” jest niezwykłym zbiorem grafik dedykowanych Pablo Picasso – dodaje dr Pieńkos. - Powstał z inicjatywy Wielanda Schmieda - niemieckiego krytyka, wydawcy, popularyzatora sztuki. Prace zostały wykonane i wydane na wieść o śmierci mistrza Picasso. Stanowią wyjątkowy i cenny zbiór ze względu na rangę artystów, różnorodność koncepcji i kierunków przez nich reprezentowanych. Prezentujemy prace graficzne czołowych amerykańskich i europejskich artystów sztuki współczesnej. Są wśród nich m.in.: surrealiści: Joan Miró, przedstawiciele pop-artu: Andy Warhol, Claes Oldenburg, Roy Lichtenstein, Richard Hamilton, Eduardo Paolozzi, a także przedstawiciele „nowego realizmu”: Jean Tinguely, Arman, Niki de Saint – Phalle. Pablo Picasso jest fenomenem tak bogatym w kulturze XX wieku nie tylko ze względu na rozległość i obfitość jego własnej twórczości, ale też ze względu na jej oddziaływanie. Zostało ono w spektakularny sposób zaprezentowane w „hołdzie”, złożonym Picasso przez artystów kilku generacji i wielu krajów. Podobnego hołdu żadnemu artyście XX wieku nie złożono! Hołdu tak potężnego rozmiarami, tak artystycznie urozmaiconego, równie oryginalnego
Wystawie towarzyszy projekcja filmu o mistrzu.

Uwielbiany i doceniany

Pablo Picasso był bardzo kontrowersyjnym twórcą, skandalistą. Wzbudzał bardzo silne emocje. Większość jednak lubi jego twórczość i bardzo ją ceni.

- Lubię Picassa, bo zawsze traktuję go relaksacyjnie, tak dla przepłukania oczu. Kiedy przytłoczona jestem malarstwem formy, poważnymi działami, które walczą o moją psychikę, to z Picassem jest zabawa i relaks – mówi Beata Rymkiewicz, Muzeum Narodowe w Poznaniu.

- Cenię go za to, co jest w nim plastycznego – to po pierwsze. A po drugie – za odwagę wypowiedzi, za to, że odważył się zaingerować w postać ludzką. Jako człowiek teatru lubię te jego cyrkowe cykle, bo to jest mi najbliższe – twierdzi Tomasz Szymański, dyrektor Teatru im. Aleksandra Fredro w Gnieźnie.

- Picasso dla mnie był przede wszystkim tytanem pracy – opowiada Włodzimierz Gorzelańczyk, dyrektor wydziału kultury Urzędu Miasta. - Podziwiam go za to. W pewnym momencie nie chciano nawet powiedzieć, ile stworzy. Nie mogłem sobie wyobrazić, żeby artysta mógł zawsze pracować na tak wysokim poziomie i jednocześnie tak dużo. Był człowiekiem kapryśnym, ale jednocześnie bardzo zaangażowanym. To niesamowita okazja, by zobaczyć te dzieła i przeżywać je w sposób niezwykle poruszający. Ale też z dumą patrzę na to, jak ta wystawa jest zainscenizowana.