Język Polski Matura 2012 Odpowiedzi (Maj 2012)

4 maja maturzyści w całej Polsce napiszą maturę 2012 z języka polskiego na poziomie podstawowym, przygotowaną przez Centralną Komisję Egzaminacyjną. Początek o godz. 9.

Z wersją rozszerzoną zmierzą się w poniedziałek, 7 maja. Start o godz. 9.

Jeśli tylko odpowiedzi będą dostępne, poniższy link stanie się aktywny. Kliknij f5, żeby odświeżyć stronę.

JĘZYK POLSKI MATURA 2012 (ODPOWIEDZI, WYNIKI)

Zobacz: HISTORIA MATURA PRÓBNA 2012 OPERON  (listopad 20110) - arkusze, pytania, odpowiedzi

Zobacz: PRÓBNA MATURA 2012 OPERON BIOLOGIA [odpowiedzi, arkusze, wyniki] - listopad 2011

ODPOWIEDZI MATURA PRÓBNA JĘZYK POLSKI 2012 OPERON (listopad 2011)

W części pierwszej – rozumienie tekstu - A. Krzemiński, "Słownik zabijania”, Polityka nr 2, s 64-66.

Pytania znajdujące się w 1. akapicie to pytania retoryczne, które stanowią potwierdzenie wypowiedzi XVI-wiecznego jezuity. Dowodzą one tego, że ludzie zabijali się od dawna, a przykłady na to znajdujemy w historii i literaturze.

Zdania tożsame pod względem treści występujące w akapitach 1. i 2 to:
"Od początku świata ludzie wciąż się tylko mordują i zabijają” (akapit 1)
"Masowe morderstwa od zawsze towarzyszą dziejom ludzkości” (akapit 2)

Teza potwierdzająca istnienie społeczności przez stulecia nieprowadzących wojen to:
Wojny i ludobójstwo wynikają z uwarunkowań kulturowych, wychowania, nie mają charakteru genetycznego.

Czynniki pozwalające zdaniem autora tekstu rozwiązać problem ludobójstwa to:
- rozwiązania prawne (stawianie zbrodniarzy przed trybunałem)
- poznanie kulturowych uwarunkowań prowadzących do ludobójstwa

Cztery przyczyny aktów ludobójczych z akapitu 6. to:
- nienawiść religijna i rasowa
- idealizacja przeszłości
- gloryfikacja wiejskiego życia (przywiązanie do ziemi)
- poczucie wyższości nad tubylcami (ofiarami), np. poczucie wyższości cywilizacyjnej bądź kulturowej

Ułomność konwencji ONZ z 1948 roku wskazana w akapicie nr 7 polega na tym, że konwencja uznaje za ludobójstwo mord, który wynika z wyraźnego planu, rozkazu sugerującego eliminację jakiejś grupy.

Związek frazeologiczny z akapitu 8. to "dzielić włos na czworo” – przesadzać w analizowaniu czegoś, rozpatrywać coś zbyt dokładnie.

Przypominanie masowych mordów, odwoływanie się do historii, przeszłości nie są w stanie zapobiec nieszczęściom. Trzeba zmienić międzynarodowe prawo, badać kulturę i politykę oraz poszukiwać przyczyn i genezy zbrodniczych zachowań.

Użyte w akapicie 11. cudzysłowy:
- wskazują na tytuły książek D.J. Goldhagena
- pozornie określają zbrodniarzy jako "zwykłych ludzi”
- zwracają uwagę, że zbrodniarze mogą rekrutować się ze "zwykłych ludzi”

Zadanie 10.
1. – informacja
2. – informacja
3. – opinia
4. – opinia

Zadanie 11.
Ostatnie zdanie z akapitu 11. nawiązuje do akapitu 3.

Zadanie 12.
Autor tekstu podaje wiele faktów historycznych w celu:
- w celu potwierdzenia własnych poglądów
- po to, by uświadomić czytelnikowi, jak często dochodziło w historii do masowych morderstw.

Zadanie 13.
Forma gramatyczna rozpoczynająca akapit 13. to 3. os. l . poj. – nadaje wypowiedzi autora charakter obiektywny (tzn. "wydaje się” nie tylko jemu, ale i innym)

Zadanie 14.
Ostatni akapit tekstu to sąd, pogląd autora stanowiący wniosek podsumowujący cały artykuł.

Zadanie 15.
Cztery wymienione w tekście przykłady zbrodni ludobójstwa z XX i XXI wieku to:
ludobójstwo w sudańskim Darfurze
- terror Pol Pota w Kambodży
- holocaust w Europie
- ludobójstwo w Kenii

Część II.
Pisanie własnego tekstu w związku z tekstem literackim zamieszczonym w arkuszu.

Temat 1. Postaci z innych światów. Analiza i interpretacja fragmentów "Makbeta” Williama Szekspira oraz "Nie-Boskiej komedii” Zygmunta Krasińskiego. Jaką funkcję pełnią tu postaci fantastyczne? Należy zwrócić uwagę na ich wpływ na dalsze losy bohaterów.

Wskazania interpretacyjne:

Kompozycja pracy musi odnosić się do tematu wypracowania. W pierwszej kolejności piszący powinien wskazać postaci fantastyczne przedstawione w podanych fragmentach (Wiedźmy z "Makbeta” i Dziewica oraz Zły Duch w "Nie-Boskiej komedii”), scharakteryzować je. Następnie powinien odwołać się do treści utworów i wyjaśnić, w jakich okolicznościach bohaterowie realistyczni spotykają się z nimi.
Mąż to poeta – znudzony rodzinnym życiem i miłością do Żony, daje się uwieść Dziewicy, która symbolizuję porzuconą poezję; Makbet natomiast spotyka czarownice po zwycięskiej bitwie, która odmieni jego losy.
Potem uczeń musi określić funkcje, jakie w obu utworach pełnią istoty fantastyczne, przywołując ewentualnie inne, niewystępujące we fragmentach (duch Banka z "Makbeta”, zjawy oraz Mefisto, Anioł Stróż z "Nie-boskiej komedii”).
Na końcu piszący powinien przywołać treść utworów, by określić, w jaki sposób te postaci fantastyczne wpływają na losy bohaterów (Makbeta i Męża).

Temat 2. Marzenia i rzeczywistość. Analiza i interpretacja fragmentów "Przedwiośnia” Stefana Żeromskiego. Należy przestawić, jaki wpływ na młodego Barykę miała opowieść przekazana mu przez ojca. Należy zwrócić uwagę na symboliczne znaczenie historii, a także wykorzystać znajomość całego "Przedwiośnia”.

Wskazania interpretacyjne:

Oba fragmenty dołączone do tematu pochodzą z "Przedwiośnia” S. Żeromskiego i dotyczą słynnych "szklanych domów”. W pierwszym podróżujący do Polski ojciec i syn rozmawiają o kraju. Baryka stara się przekonać Cezarego do utopijnej wizji ojczyzny, kreśli mu przed oczyma fikcyjny obraz zaawansowanego cywilizacyjnie, społecznie i technicznie kraju. Oszukuje syna, który urodzony i wychowany daleko od Polski, nie czuje z nią związku. Chce w ten sposób przekonać go do podróży. Młody człowiek, z początku sceptyczny, uwierzy w obietnice ojca, widząc w nich realizację swoich rewolucyjnych marzeń.

Drugi fragment przestawia wrażenia Cezarego tuż po przekroczeniu granicy kraju. Został on zestawiony z pierwszym na zasadzie kontrastu: młody Baryka ma okazję skonfrontować swoje oczekiwania i marzenia z przygnębiającą rzeczywistością. Odradzająca się Polska, w niczym nie przypomina wizji "szklanych domów”. Naturalistyczny obraz przygranicznego miasteczka epatuje brzydotą, ułomnością i biedą. Pora roku ma tu charakter symobiliczny – to tytułowe przedwiośnie, jako czas przełomu między zimą a wiosną. Niemniej jednak bohater czuje w wyniku pierwszych obserwacji nowej ojczyzny rozgoryczenie i zawód, które skłaniają go do wyrzutów pod adresem nieżyjącego ojca.

Odpowiedzi przygotował Tomasz Stępniak, nauczyciel j. polskiego w I LO im. Dubois w Koszalinie.

Źródło: Próbna matura 2012 OPERON. Język polski - ODPOWIEDZI, gk24.pl