Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Mali wędrowcy po stronie natury

Informacja prasowa
Wiele osób mających małe dzieci rezygnuje z aktywnego wypoczynku, obawiając się, że będzie on zbyt męczący dla ich pociech lub trudny do przygotowania. Nie jest to jednak prawda. Dzieci kochają odkrywać nowe miejsca i poznawać otaczający je świat. Pamiętajmy jednak, aby wybierając się na pieszą wędrówkę ze swoją pociechą odpowiednio się do niej przygotować.

Organizatorzy programu „Po stronie natury”: firma Żywiec Zdrój oraz partnerzy – Lasy Państwowe, Fundacja Nasza Ziemia i partner wspierający – Polskie Towarzystwo Turystyczno–Krajoznawcze podpowiadają jak przygotować się do pieszej wycieczki z dzieckiem na szlaku. Wiele interesujących ciekawostek czeka również na stronie programu: www.postronienatury.pl

I PRZYGOTOWANIA

Po pierwsze BEZPIECZEŃSTWO
• Zawsze należy dostosować wycieczkę do możliwości i temperamentu dziecka
• Trasa powinna być krótka i urozmaicona
• Pogoda musi być dobra i stabilna
• Na trasie powinno znajdować się schronisko lub inne miejsce, gdzie można się schronić lub odpocząć

Po drugie EKWIPUNEK
• Zawsze trzeba mieć dodatkowe ciepłe ubranka – nawet w środku lata rodzic powinien schować do plecaka: kurtkę, czapkę i rękawiczki. Wówczas nawet jeśli pogoda ulegnie pogorszeniu będziemy mieli pewność, że mały podróżnik nie zmarznie i chętnie dokończy pieszą wędrówkę
• Koniecznie trzeba mieć ubrania na zmianę, gdyby nasz maluch pobrudził się lub przemoczył
• Jeśli dziecko jest na tyle małe, że nie przejdzie całej trasy samo – zabieramy nosidło
• Oprócz zapasowych ubrań i czegoś do jedzenia, warto mieć ulubioną zabawkę, np. misia, który będzie wspólnie z nami przemierzał szlak i którymi pociecha będzie bawiła się podczas postoju

Po trzecie TRASA
• Jeżeli dziecko jest malutkie i noszone w chuście lub nosidle, szlak powinien być dostosowany do możliwości rodzica, który będzie niósł swoją pociechę
• Dla dziecka, które chodzi już samo, droga od miejsca startu do schroniska lub innego miejsca wyznaczonego na postój nie powinna być dłuższa niż 1,5-2 godziny. Najlepiej wędrować łatwym szlakiem, który prowadzi niestromą, szeroką drogą czy ścieżką bez kamieni lub błota
• Całość trasy nie powinna zająć więcej niż 4 godziny – zazwyczaj podróż z dzieckiem wydłuża się prawie na cały dzień
• Dzieci szybko nudzą się samą wędrówką. Należy pamiętać, aby tak dobierać trasę, abyśmy mogli zapewnić maluchom atrakcje, przerwy, zabawy, które przy okazji nauczą dzieci czegoś o otaczającej przyrodzie
• Warto wybrać szlak gdzie jest schronisko lub znajdują się interesujące punkty widokowe, miejsca z infrastrukturą do odpoczynku, tablice informacyjne ze zdjęciami roślin i zwierząt występujących w okolicy. Takie elementy na pewno urozmaicą wycieczkę, a dodatkowo spełnią istotną funkcję edukacyjną

Ciekawe trasy do wędrówki z dzieckiem w Beskidzie Żywieckim:
• Wycieczki ze Złatnej na Rysiankę, Halę Lipowską lub z Żabnicy na Halę Boraczą i dalej w kierunku Lipowskiej. Stosunkowo łatwe i krótkie podejście z doliny, trzy schroniska górskie PTTK w rejonie
• Wędrówka z przełęczy Krowiarki do schroniska PTTK na Markowych Szczawinach
• Wycieczki z Soblówki do schroniska PTTK pod Wielką Rycerzową lub z Rycerki do schroniska PTTK na Przegibku

II PRAKTYCZNA LEKCJA PRZYRODY

Przedszkolak (lub młodszy wędrowiec): Dziecko w tym wieku jest wspaniałym obserwatorem, nie umknie mu najdrobniejszy szczegół, zwłaszcza jeśli dotyczy zachowania jego rodziców. Przedszkolaki uważnie obserwują otoczenie i je naśladują. Bardzo ważne jest, aby zwracać uwagę dziecka na to, co robimy jako dorośli i tłumaczyć nasze zachowanie:

Zobacz, zjedliśmy kanapki, wypiliśmy wodę i chowamy śmieci z powrotem do plecaka. Zajmują trochę miejsca, ale wyrzucimy je przy schronisku lub przy punkcie informacyjnym, do odpowiednich pojemników. Dzięki temu pozostawiamy szlak i las czystym, przyjemnie siedziało nam się wokół jagód, a nie wokół śmieci, prawda?
W miarę możliwości dobrze jest pozwolić dziecku podjąć samodzielną decyzję:
Zobacz, jakie piękne kwiaty! Co z nimi zrobimy: zostawimy, żeby inni mogli też je obejrzeć, czy zabierzemy do domu?

Warto przy tym naprowadzić na dobry trop, wytłumaczyć, dlaczego czasami musimy podjąć mniej wygodną dla nas decyzję, aby była ona dobra dla innych turystów, roślin i zwierząt zamieszkujących ekosystemy wzdłuż szlaku.

Pamiętajmy:
• Lepiej jest używać pozytywnych komunikatów niż zakazów
• Wykorzystujmy tablice edukacyjne przed wejściami na szlak
• Rozmawiajmy o wątpliwościach
• Nie bójmy się pytań - nawet jeśli nie znamy na nie odpowiedzi, będzie można zapytać w schronisku, czy w informacji turystycznej.

Starszym dzieciom warto przede wszystkim zwrócić uwagę na wpływ człowieka na środowisko. Każdy z nas korzysta z natury - z wody, energii elektrycznej, z dóbr lasu (drewno, owoce runa, grzyby) czy z innych zasobów. Większość z nich (poza energią odnawialną - czyli słoneczną, energią wiatru czy wody i drewnem, które dzięki rozsądnemu korzystaniu przez leśników jest w Polsce w pełni odnawialne) jest ograniczona, to znaczy, że kiedyś się wyczerpią. Być może jeszcze nie dziś, czy nie za 100 lat, ale potrafimy to przewidzieć i dzięki temu - możemy takiej sytuacji przeciwdziałać. Dlatego minimalizujemy swój wpływ na środowisko, staramy się podejmować decyzje i działania, które sprzyjają zachowaniu zasobów dla przyszłych pokoleń. Jeśli wszyscy będziemy mądrze korzystać z dóbr przyrody, nawet jeśli to trudne albo wymaga od nas wysiłku, wspólnymi działaniami możemy osiągnąć więcej.

Krok 1: Rozmowę z dzieckiem warto zacząć od pytania: W jaki sposób korzystasz codziennie z zasobów środowiska?

Krok 2: Zastanowienie się, jak można zmienić swoje codzienne nawyki
• Czy oszczędnie korzystam z wody (zakręcam kurek podczas myci zębów, biorę prysznic)?
• Czy nie marnuję jedzenia (nie kupuję zbędnych produktów, nakładam sobie mniej, aby zjeść wszystko)?
• Czy podczas wycieczki w lesie lub na górskim szlaku zbieram swoje śmieci do osobnego worka, który zostanie wyrzucony w przystosowanym do tego miejscu?
• Czy w czasie pieszych wędrówek leśnym lub górskim szlakiem zachowuję ciszę, szanując tym samym spokój mieszkających tam zwierząt?
• Czy przeczytane książki oddaję młodszym lub do biblioteki?
• Czy segreguję odpady - zarówno w domu, jak i w szkole?
• Czy rysuję po obu stronach kartki papieru?

Wiele z takich działań można podejmować również na szlakach. Dbać o czystość na szlaku, a śmieci zabierać ze sobą, stosować się do zaleceń na szlakach - nie zrywać i nie niszczyć roślin napotkanych po drodze, pozostawić zwierzęta w spokoju, zachować ciszę, wędrować tylko wyznaczonymi szlakami. Dbajmy o to, aby wytłumaczyć dlaczego wprowadzono takie przepisy i jak pomagają one chronić przyrodę. Warto odwiedzić również izby edukacji ekologicznej przy Nadleśnictwach, ogrody dendrologiczne czy muzea przyrodnicze przy Parkach Narodowych. Można tam dowiedzieć się więcej zarówno o roślinach i zwierzętach żyjących na danym terenie, poznać sposoby ochrony przyrody, także dowiedzieć się, jak każdy z nas może pozytywnie wpływać na środowisko zarówno w domu, jak i podczas wędrówek na szlakach.

III O EKOLOGII NA SZLAKU – czyli tematy rozmów z najmłodszymi podczas pieszej wędrówki

1. Czym jest ekologia?

• prawdziwe znaczenie słowa ekologia - czyli o zależnościach między organizmami, o tym jak złożony jest ekosystem leśny i jak wszystko wzajemnie na siebie wpływa oraz jaka jest w tym rola człowieka

• przy okazji ekologii warto poruszyć zależności pokarmowe - kto kogo zjada w lesie i dlaczego w związku z tym tak ważny jest każdy element przyrody (słońce potrzebne jest roślinom do wzrostu, rośliny są pokarmem dla drobnych ssaków, takich jak mysz, a ta może zostać upolowana przez puchacza, itp.)

2. Rozmowy na szlaku

wpływ każdego z nas na środowisko - na przykładzie śmieci w lesie/na szlaku, o pozostawianiu kwitnących roślin dla kolejnych turystów, o niebezpieczeństwie jakie niosą pozostawione na szlaku

• śmieci i resztki jedzenia dla zwierząt - dużych drapieżników, a nawet o wyłączaniu światła i oszczędzaniu wody

• bogactwo roślin i zwierząt napotkanych na szlaku - warto zabrać lornetkę, aparat fotograficzny oraz przede wszystkim zachować ciszę. Jeśli nie znamy jakichś roślin, czy zwierząt - róbmy im zdjęcie i samodzielnie szukajmy odpowiedzi, taka wiedza pozostaje na dłużej, zachęcajmy dzieci do obserwacji

• dlaczego nie schodzimy ze szlaku - szlaki są prowadzone w miejscach atrakcyjnych turystycznie. Schodząc ze szlaku możemy spotkać albo spłoszyć dzikie zwierzęta, możemy się zgubić. Trzymając się wyznaczonej trasy turystycznej omijamy i nie niszczymy np. siedlisk zwierząt, chronionych gatunków roślin, młodych upraw leśnych itp.

• wyznaczanie kierunków świata z pomocą przyrody (mech, zegarek i położenie słońca) oraz oznaczeń w lesie (słupki oddziałowe)

• prognozowanie pogody na podstawie tego, co można zaobserwować w przyrodzie m.in.:

- Latające tuż nad ziemią ptaki zazwyczaj sygnalizują zbliżający się deszcz
- Jeśli zbliża się burza mrówki zamykają wejście do swojego mrowiska.
- Jeżeli rano na trawie widać rosę oznacza to, że nie będzie padać. Jeżeli rosy nie ma, można spodziewać się deszczu i to jeszcze przed zmrokiem
- Tęcza pojawiająca się w trakcie deszczu oznacza, że w ciągu kilku chwil przestanie padać.
- Gdy dym (np. z ogniska) znajduje się blisko ziemi, oznacza to, że wkrótce będzie padać
- Im wyżej na niebie znajdują się chmury, tym lepsza będzie pogoda
- Jeżeli podczas długotrwałego deszczu prędkość wiatru wyraźnie wzrasta, oznacza to że deszcz zanika
- Jeśli zobaczymy wieczorem duże roje komarów, oznacza to że przez najbliższe 24 godziny nie zanosi się na deszcz.

3. Co kryje las?
• rola drzew w lesie - produkcja tlenu, zatrzymywanie zanieczyszczeń, zmniejszanie siły wiatru, zatrzymywanie lawin, czyste powietrze z olejkami eterycznymi i żywicą specyficzny mikroklimat - większa wilgotność, dom dla zwierząt, grzybów i innych roślin

• budowa warstwowa lasu:
- Korony drzew – najwyższa część lasu
- Podszyt – druga warstwa roślinności, która nigdy nie wyrasta ponad wysokość 4 metrów. Spełnia rolę osłony gleby przed wysychaniem oraz zarastaniem. Wzmacnia odporność drzewostanu na szkodliwe wpływy zewnętrzne, m.in. ze strony szkodliwych owadów. Podszyt tworzą niskie drzewa i krzewy
- Runo leśne - przyziemna warstwa roślin i grzybów w lesie. W skład runa wchodzą krzewinki, rośliny zielne, mszaki oraz nalot drzew i krzewów
- Ściółka – najniższa warstwa lasu. Tworzą ją opadłe liście, gałązki, owoce, nasiona, pióra oraz skrawki sierści zwierząt

• zadania leśników - las, jeśli nie powstał w sposób naturalny, jest sadzony przez leśników. Sadzonki hoduje się w szkółkach. Uprawy są poddawane zabiegom pielęgnacyjnym i ochronnym. Ma to stworzyć optymalne warunki wzrostu dla drzew najbardziej pożądanych w składzie gatunkowym rosnącego drzewostanu. Ostatnim elementem hodowli jest pozyskanie drzew dojrzałych, czyli naturalne lub sztuczne wprowadzenie kolejnego pokolenia lasu na miejsce drzewostanu wyciętego w toku normalnego użytkowania lub po jego zniszczeniu przez klęski żywiołowe, choroby lub owady. Pozyskanie odbywa się tak, aby możliwe było odnowienie lasu, w sposób optymalny dla wymagań rosnących gatunków drzew. Pozostawia się przy tym pojedyncze drzewa najlepsze, najstarsze, dziuplaste, w celu ich naturalnego odnowienia, zachowania najcenniejszych okazów lub zapewnienia warunków życia dla innych organizmów.

• zakaz rozpalaniu ognia w lesie - w lasach jak również w odległości do 100 m. od granicy lasu zabronione jest wykonywanie czynności mogących wywołać pożar, a w szczególności:

- rozniecania ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego
- korzystania z otwartego płomienia
- wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych

• wpływ człowieka na środowisko naturalne na przykładzie świerczyn w Beskidach – w czasach rewolucji przemysłowej miało miejsce celowe wprowadzenie monokultury (uprawy tylko jednego gatunku drzewa) skończyło się chorobami drzew, masowym pojawem szkodnika - kornika, co spowodowało, że świerczyny zaczęły usychać, stały się podatne na działanie czynników pogodowych takich jak wiatr. Obecnie prowadzi się wymianę drzewostanu - zamiast świerka sadzi się w Beskidach buki i jodły w Beskidach, zgodnie z tym, jak było dawniej.

***
O firmie Żywiec Zdrój S.A.:
Firma Żywiec Zdrój S.A. na początku swego funkcjonowania była niewielkim zakładem produkującym wodę źródlaną. Dynamiczny rozwój sprawił, że w 2001 roku została ona przekształcona w spółkę akcyjną. Obecnie zatrudnia blisko 500 pracowników i według rankingu dziennika Rzeczpospolita znajduje się w czołówce polskich przedsiębiorstw (Lista 500). W strategię działania firmy na stałe wpisana jest realizacja projektów z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu. Firma Żywiec Zdrój pochodzi z Beskidu Żywieckiego, dlatego szczególną uwagę przywiązujemy do dbania o środowisko naturalne tego regionu. Czerpiemy z natury i czujemy się z nią silnie związani. Żywiec Zdrój wspiera nie tylko miejsca, w których działa, ale też prowadzi ogólnopolskie programy o charakterze edukacyjnym i z zakresu ochrony środowiska, np. akcja „Zdrowie od pierwszych chwil”, kampania „Mamo, tato, wolę wodę!” czy program „Po stronie natury”.

O Organizacji Lasy Państwowe:
Lasy Państwowe mają już 90 lat! To największa w Unii Europejskiej organizacja zarządzająca lasami publicznymi. Gospodaruje w większości polskich lasów, które zajmują niemal jedną trzecią powierzchni kraju. Dzięki swojej 90-letniej tradycji i imponującemu doświadczeniu, pracownicy Lasów Państwowych co roku sadzą 500 mln drzew i przyczyniają się do tego że lasów w Polsce przybywa. Od drugiej wojny światowej lesistość kraju zwiększyła się z 21 do 29,3 proc. Leśnicy tworzą warunki pozwalające wszystkim Polakom na korzystanie z dobrodziejstw polskich lasów. Lasy Państwowe generują blisko 300 tys. miejsc pracy w sektorze leśno-drzewnym, a bezpośrednio w organizacji pracuje około 25 tys. osób. Leśnicy są drugą pod względem zaufania społecznego grupą zawodową w Polsce.

O Fundacji Nasza Ziemia:
Fundacja Nasza Ziemia to organizacja pozarządowa realizująca cel pożytku publicznego - edukację ekologiczną. Została założona 20 lat temu przez Mirę Stanisławską-Meysztowicz. Fundacja popularyzuje proste sposoby i zachowania pomagające dbać o ochronę środowiska naturalnego. Inspiruje do działania i angażuje w nie setki szkół, samorządów, instytucji, firm i osób niezrzeszonych. W jej dorobku znajduje się blisko 40 programów edukacyjnych, m.in. „Sprzątanie Świata”, „Międzynarodowe Sprzątanie Bałtyku”, „Kluby Naszej Ziemi”, „Czysta Gmina”. Za prowadzone działania Fundacja Nasza Ziemia została uhonorowana „Złotym Liściem” Ministra Środowiska, Henry Ford European Conservation Award, wyróżnieniem „Pro Publico Bono” oraz wyróżnieniem specjalnym Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej za promowanie wolontariatu i działania wolontariackie. Więcej: www.naszaziemia.pl

O PTTK:
Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze jest największym, polskim stowarzyszeniem skupiającym ponad 65000 turystów oraz krajoznawców. Rozwija turystykę kwalifikowaną (głównie pieszą, górską, narciarską, rowerową i żeglarską), promuje krajoznawstwo, szkoli kadry turystyczne, prowadzi ponad 100 obiektów noclegowych o różnym standardzie, służących turystyce aktywnej oraz opiekuje się siecią ponad 60000 km szlaków turystycznych. Wspiera i popularyzuje ochronę przyrody, krajobrazu oraz dziedzictwa kulturowego. Uczestniczy w regionalnych inicjatywach mających na celu rozwój różnych form turystyki.

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Strefa Biznesu: Rolnicy zapowiadają kolejne protesty, w nowej formie

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na warszawa.naszemiasto.pl Nasze Miasto