Najstarszy klub piłkarski w Warszawie. To od niego wzięły się barwy Legii

Choć klub jest najstarszym klubem piłkarskim w stolicy, jego historia wcale nie jest długa. Powstał na początku XX wieku, dokładnie w 1909 roku jako część Warszawskiego Koła Sportowego założonego dwa lata wcześniej. WKS był nadrzędną organizacją zajmującą się sportem młodzieżowym, podzieloną na sekcję. W roku, w którym do organizacji przystąpiła Korona, sekcja piłkarska zrzeszała już 20 szkolnych i międzyszkolnych klubów. Z jednego z takich zespołów powstała potem m.in. Polonia Warszawa.

Korona przez cztery sezony w dwudziestoleciu międzywojennym występowała w warszawskiej Klasie A: w 1921, 1922, 1926 oraz 1927 roku. W sezonach 1924 i 1925 nie przystąpiła do rozgrywek, a w 1928 klub został rozwiązany. Najlepszy rezultat Biało-Zieloni osiągnęli w 1921 roku, kiedy zajęli drugie miejsce. Warto podkreślić, że w latach 1920-1926 (a później też 1946 i 1947) mistrza Polski wyłaniano systemem nieligowym – podczas Turnieju Finałowego MP – spośród zwycięzców rozgrywek regionalnych (Klasy A), organizowanych we wszystkich okręgach piłkarskich przez właściwe miejscowo Okręgowe Związki Piłki Nożnej. Korona nigdy tytułu nie zdobyła, była też przeciwnikiem powstania Ligi polskiej, czyli właśnie obecnych Mistrzostw Polski w piłce nożnej.

Ważnym wydarzeniem w historii klubu była fuzja z Legią Warszawa, do której doszło we wrześniu 1922 roku. Korona nosiła wówczas nazwę WTC Korona jako że należała do Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów. Działacze obu klubów zgodzili się, aby przyjąć nazwę Legia Warszawa, pozostano jednak przy barwach Korony, czyli bieli i zieleni, które z Legią kojarzą się do dzisiaj.

Klub reaktywowano w 1924 roku jako sekcję piłkarską Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów. Korona przetrwała jednak tylko cztery lata - w 1928 roku nie została już zgłoszona do rozgrywek z powodu rozwiązania klubu.

Lekkoatleta gwiazdą Korony
Klub posiadał również inne sekcje. Poza piłkarską działały również: sekcja hokeja na lodzie, sekcja szermierska, kolarska (jako WTC) oraz sekcja lekkoatletyczna. To właśnie do tej ostatniej należała największa gwiazda Korony - Stanisław Sośnicki, biegacz, skoczek wzwyż i w dal, startował również w trójskoku.

Od urodzenia był związany z Warszawą, tutaj się urodził, uczył, trenował i zmarł. Ukończył Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie i rozpoczął studia na Wydziale Budownictwa Maszyn Politechniki Warszawskiej. W 1919 roku trafił do wojska.

Sośnicki znalazł się w gronie czołowych lekkoatletów lat 20. Przygotowywał się do występu na Igrzyskach Olimpijskich w Antwerpii w 1920 roku, ale do imprezy ostatecznie nie doszło z powodu wybuchu wojny polsko-bolszewickiej. To, czego nie mógł zrobić w 1920 roku, zrobił cztery lata później. Pojechał na IO do Paryża, gdzie wystartował w biegu na 100 metrów i skoku w dal, ale odpadł w eliminacjach.

Zdecydowanie lepiej radził sobie na krajowym podwórku. Podczas pierwszych mistrzostw Polski w 1920 zwyciężył w sześciu konkurencjach i został uznany za najlepszego zawodnika. Ogółem zdobył trzynaście tytułów mistrza Polski w różnych konkurencjach: biegu na 100 metrów, biegu na 200 metrów, sztafecie 4 x 100 metrów, skoku wzwyż z miejsca, skoku w dal, skoku w dal z miejsca i trójskoku. Pięć raz był również wicemistrzem kraju.

Trzynaście razy bił rekordy Polski w skoku w dal, trójskoku, sztafecie 4 × 100 m, sztafecie 10 × 100 m, sztafecie szwedzkiej i sztafecie olimpijskiej. Z lekkoatletyką rozstał się w 1925 roku.

Sośnicki brał udział w II wojnie światowej. W kampanii wrześniowej walczył w stopniu kapitana, m.in. w obronie Warszawy. Otrzymał za to order Virtuti Militari. Następnie przebywał w niewoli niemieckiej w obozach w Lubece i Woldenbergu. Po wojnie w Ludowym Wojsku Polskim (do 1946), a następnie był chargé d’affaires polskiej ambasady w Ankarze (1946-1948). Od 1948 pracował w Centrali Handlowej Przemysłu Drzewnego jako dyrektor administracyjny. Był także działaczem i sędzią lekkoatletycznym.

Powrót po latach
Minęło ponad 80 lat, zanim klub znów pojawił się na sportowej mapie Warszawy. W 2011 roku doszło do jego reaktywacji pod szyldem Stowarzyszenia Klubu Piłkarskiego Korona Warszawa. Nawiązuje ono do tradycji klubu z dwudziestolecia międzywojennego.

W sezonie 2011/2012 drużyna rozpoczęła udział w rozgrywkach piłki nożnej na najniższym poziomie rozgrywek - klasie B Mazowieckiego Związku Piłki Nożnej. W klubie działa piłkarskie przedszkole dla dzieci w wieku od 4 do 7 lat. Po ukończeniu treningów w przedszkolu zawodnik może przenieść się do Akademii. "W Szkółce kładziemy nacisk na rozwijanie techniki użytkowej, koordynacji, inteligencji oraz podstaw taktyki. Zawodnicy oprócz dwóch jednostek treningowych, uczestniczą w meczach sparingowych, lidze wewnętrznej oraz turniejach organizowanych przez klub. W ramach szkolenia organizowane są również obozy piłkarskie" - dowiadujemy się ze strony Korony Warszawa. Treningi odbywają się na Pradze na boisku przy ul. Tarnowieckiej 4 oraz w Gimnazjum w Stanisławowie Pierwszym przy ul. Jana Kazimierza 291.