Pożegnanie Zbigniewa Zapasiewicza

Uroczystości rozpoczęły się o godzinie 13:30 w domu pogrzebowym przy ul. Powązkowskiej. Na wstępie uroczystości Andrzej Duda, Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP, przekazał na ręce najbliższej rodziny aktora nadany mu pośmiertnie Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski.

"Odszedł tak, jak zwykł wychodzić z budynku teatru po zakończeniu przedstawienia – niepostrzeżenie [...] pozostanie w naszej pamięci jako symbol polskiego inteligenta drugiej połowy XX wieku, z wszystkimi jego dylematami, niezgodą na kłamstwo, pragnieniem ocalenia ludzkiej godności i wierności najwyższym wartościom" - te słowa znalazły się w liście prezydenta Lecha Kaczyńskiego, odczytanym podczas uroczystości.

Zbigniew Zapasiewicz został pochowany w Alei Zasłużonych. Pogrzeb miał charakter świecki. W miejscu pochówku aktora pożegnał Jan Englert: „Gdyby ktoś kiedykolwiek zadał sobie trud, by policzyć ilość wybitnych kreacji tworzonych przez jednego aktora w teatrze, filmie, radiu i telewizji, to Zbigniew Zapasiewicz zostałby rekordzistą świata. Zbyszek pozostaje wśród nas w setkach ról. W imieniu nas wszystkich, a zwłaszcza tych osieroconych postaci, żegnam Zbigniewa Zapasiewicza „Zapasa”.

Zbigniew Zapasiewicz był wybitnym aktorem, reżyserem i pedagogiem. Zmarł nagle w ubiegły wtorek w Warszawie. Miał 74 lata.

Od zawsze związany z Warszawą. W 1956 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną. W tym samym roku zadebiutował w Teatrze Młodej Warszawy rolą Ewarysta Galois w Ostatniej nocy wg Leopolda Infelda. Występował w teatrach: Współczesnym, Dramatycznym i Powszechnym, gdzie ostatnio można go było oglądać w duecie z Franciszkiem Pieczką w spektaklu „Słoneczni chłopcy”. Za swoje role teatralne był wielokrotnie nagradzany, otrzymał m.in. Nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza przyznawaną przez redakcję miesięcznika "Teatr" oraz Feliksa Warszawskiego za rolę Leona w przedstawieniu "Kosmos" Witolda Gombrowicza w Teatrze Narodowym w Warszawie. Jako aktor i reżyser przez lata współpracował także z Teatrem Telewizji TVP.

Karierę filmową rozpoczął w 1963 r. rolą księdza w "Wianie" Jana Łomnickiego. Potem stworzył wiele niezapomnianych kreacji, m.in. w filmach Krzysztofa Zanussiego („Barwy ochronne”, „Persona non grata”, „Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową”), Andrzeja Wajdy („Bez znieczulenia”, „Ziemia obiecana”) i Janusza Zaorskiego („Baryton”, „Matka królów”).

Do końca w świetnej formie zawodowej.