Skąd pochodzi woda, która płynie z kranów w warszawskich domach

Jednak nie każdy zdaje sobie sprawę, że zanim woda dotrze do naszych domów, musi zajść szereg długich procesów wymagających ciężkiej i efektywnej pracy, ciągłego kontrolowania oraz stosowania i modyfikowania rozwiązań technologicznych. Warszawa zaopatrywana jest w wodę z ujęć powierzchniowych i infiltracyjnych. Aglomeracja warszawska dysponuje trzema niezależnymi, lecz współpracującymi ze sobą systemami zaopatrywania w wodę, na które składają się: Zakład Wodociągu Centralnego, Zakład Wodociągu Praskiego ze studnią Gruba Kaśka zaopatrywane z Wisły oraz Zakład Wodociągu Północnego, który uzdatnia wodę z Jeziora Zegrzyńskiego.

Od momentu ujęcia wody do pojawienia się jej w naszych kranie upływa około kilkadziesiąt godzin. Na tę drogę składają się procesy poboru wody, jej uzdatniania wstępnego, uzdatniania zasadniczego, dezynfekcji oraz magazynowania wody czystej.

Woda z Wisły ujmowana jest za pomocą ujęć infiltracyjnych zlokalizowanych po obu brzegach Wisły, w tym najstarszego ujęcia ustawionego bezpośrednio w nurcie rzeki - zwanego przez warszawiaków Grubą Kaśką. Ujęcie to pozyskuje wodę dla Zakładu Wodociągu Centralnego i Zakładu Wodociągu Praskiego. Poprzez wszystkie ujęcia woda czerpana jest z rzeki, a dokładnie spod jej piaszczystego dna za pomocą ułożonych promieniście lub promienisto-równolegle perforowanych drenów. W przypadku Zakładu Wodociągu Północnego woda ujmowana jest poprzez ujęcie brzegowe.

Jakość wody, którą dostarcza MPWiK na terenie miasta, jest porównywalna z wodami mineralnymi. Pod względem substancji zawartych w wodzie jest dużo lepsza od źródlanej. Przydatność wody wodociągowej do spożycia zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Ministra Zdrowia analizuje Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny. Monitorowanie jakości wody pochodzącej z Wodociągów Warszawskich odbywa się na każdym etapie jej uzdatniania.