W trójkącie trzech placów

Spacery są bezpłatne i z przewodnikiem, a pierwszy z nich odbywa się pod hasłem: "W trójkącie trzech placów". Chodzi o place Zbawiciela, Konstytucji i Politechniki, niegdyś zwany placem Jedności Robotniczej, bo tak politechnika kojarzyła się poprzednim władzom. W jej gmachu odbył się bowiem osławiony kongres zjednoczeniowy, na którym partia mniejsza - PPR - wchłonęła większą - PPS, z czego powstała niepodzielnie panująca PZPR.

Zacznijmy jednak spacer, porzućmy koszmary przeszłości. Zaczynamy od placu Zbawiciela, jednego z kilku placów gwiaździstych w Warszawie. Cóż, Paryżem nie jesteśmy. Plac zwany jest także Salwatorem. Został zaprojektowany pod koniec XVIII wieku przez Jana Chrystiana Szucha, intendenta ogrodów króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Pierwotnie był elementem ogrodu na osi królewskiej rezydencji ujazdowskiej, stąd też jego charakterystyczny gwiaździsty plan. Na początku XIX wieku miasto zaczęło się rozwijać w kierunku Mokotowa. W 1829 roku na miejscu dzisiejszego placu stała karczma. Po 1880 plac zabudowany był już kamienicami i przebiegała tędy linia tramwaju konnego. Pod koniec wieku liczba ludności zamieszkującej ten rejon wzrosła tak znacznie, że zaszła konieczność budowy nowego kościoła i w rezultacie 12 października 1901 roku wmurowano kamień węgielny pod kościół Najświętszego Zbawiciela w Warszawie.

W czasie budowy MDM-u planowano kościół pozbawić wież. Tego zamysłu nie zrealizowano i ostatecznie wydano pozwolenie na ich odbudowę. A w jednym z mieszkań przy placu rozgrywa się akcja filmu Krzysztofa Krauzego "Plac Zbawiciela"...

To tylko parę zdań o jednym z trzech placów, o których będzie opowiadał przewodnik. A do tego jeszcze będzie prowadził chętnych ciekawymi, pełnymi historii ulicami - Lwowską i Nowowiejską.