Wojciech Kowalczyk: Polska piłka jak Dworzec Wileński [WYWIAD]

Skończyłeś 42 lata, a wciąż narzekasz na polską piłkę, marudzisz, wykpiwasz... Może dopadł cię już kryzys wieku średniego?
Umówmy się, że gdyby Kowalczyk zaczął chwalić, to telefon przestałby dzwonić. Jazda z polską piłką to mój fach i nic nie ma wspólnego z wiekiem. (śmiech) Jeśli chodzi o nasz futbol międzynarodowy w kończącym się sezonie, to mogę pochwalić wyłącznie Marcina Dornę i jego reprezentację młodzieżową.

Komu chciałbyś przyłożyć teraz najbardziej w polskim futbolu?
Śmieszą mnie polscy trenerzy. Im się należy. I ich narzekanie. Podpisuje taki gość kontrakt, a za chwilę leci do dziennikarzy i płacze, że nie ma kim grać. To jak podpisywał, to nie wiedział, kogo ma do dyspozycji i że klub ma problemy finansowe? Żenujące. Jest Jan Kocian w Ruchu Chorzów, Słowak, który nie narzeka. Nie mógł nikogo zatrudnić, musiał jeszcze oddać Janoszkę i z zespołu, który był na dnie, zrobił trzecie miejsce w ekstraklasie po 30 kolejkach. Weźcie się, Polacy, uczcie! Zastał jakichś przeciętnych ludzi i zrobił z nich zespół. Po prostu poustawiał te klocki. Nie dostał nic ekstra.

Nie miał prawa nawet znać tych zawodników, dłużej ich obserwować. Przyjechał, zobaczył, kogo ma do dyspozycji, potrenował tydzień i z miejsca zaczął wygrywać. Ja nie mówię, że zrobił z nich jakichś supergraczy prezentujących niezwykły styl, ale zmienił ich mentalność. Aż przyjemnie słucha się ich wypowiedzi. A nasi, jak przychodzą do klubu, to natychmiast zaczynają sprzątać. Nie dość, że marudzą, to jeszcze rozpieprzają wszystko w pył, przesuwają do rezerw i przedstawiają prezesowi listę zawodników, których natychmiast trzeba kupić, aby ratować zespół. Dla mnie największym wygranym tego sezonu w Polsce jest Jan Kocian.

On zdemolował polską myśl szkoleniową. Wszyscy zawsze narzekamy na piłkarzy, ale przyjrzyjmy się też ludziom, którzy ich szkolą. Dla naszych asów zwykłe ustawienie drużyny czasem wydaje się tak trudne jak przejście przez pasy na czerwonym świetle.

Wojciech Kowalczyk nie wierzy w metody selekcjonera Adama Nawałki i trenera Legii Henninga Berga

Michał Probierz słusznie jednak mówi, że polscy trenerzy są poniewierani. Zwalnia się ich po byle porażce, zmienia jak rękawiczki.
Polscy trenerzy sami się poniewierają. Przykład Michała w ostatnich sezonach jest tu najlepszy. Polski piłkarz generalnie jest odzwierciedleniem polskiego trenera, gościa, który go szkoli. Co zrobił Michał po przyjściu do Jagiellonii? Pięciu młodych wyrzucił do rezerw. Skąd on wiedział w momencie przyjścia do klubu, że się nie nadają? Skoro tak dobrze znał zawodników, to dlaczego jako trener Lechii odpadł z Jagiellonią z Pucharu Polski?

Cały wywiad tylko w serwisie Polskatimes.pl