Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Wygraj książkę "Gdzie Indziej" [konkurs]

Karolina Eljaszak
Karolina Eljaszak
mat. prasowe
Rozbrajająca szczerością opowieść o smutku i podnosząca na duchu historia o miłości i szczęściu. Mamy dla Was książki "Gdzie Indziej" Gabrielle Zevin - to ostatni dzień konkursu.

W tej zachwycającej powieści śmierć jest początkiem zwiastującym ponowne narodziny. Po tym, jak Liz ginie w wypadku, którego sprawca ucieka z miejsca zdarzenia, jej życie nabiera niespodziewanego kształtu. Na krótko przed swoimi szesnastymi urodzinami dziewczynka uświadamia sobie, że nigdy nie wyjdzie za mąż, nie będzie mieć dzieci i być może w nikim się nie zakocha.

Gdzie Indziej sprawy biegną zwykłym, ziemskim torem, z tą różnicą, że jego mieszkańcy młodnieją, ludzie i psy wreszcie mogą się ze sobą porozumieć, zawiązują się nowe związki, a stare, wcześniej tragicznie przerwane, rozkwitają nowymi kolorami.

Przeczytaj wywiad z autorką książki »

Gdzie Indziej to przepojona niecodziennymi pomysłami powieść o nadziei, odkupieniu i ponownych narodzinach, osnuta wokół najbardziej wzruszających i urzekających relacji międzyludzkich.

UWAGA! KONKURS!


Mamy dla Was trzy książki "Gdzie Indziej" Gabrielle Zevin.

By wziąć udział w konkursie, w komentarzu pod artykułem poleć wartościową powieść na wakacje dla nastolatków. Książkami "Gdzie Indziej" nagrodzimy autorów najciekawszych wypowiedzi.

Na zgłoszenia czekamy do 11 lipca. Następnego dnia w tym artykule ogłosimy zwycięzców zabawy.

Nie jesteś zarejestrowany/a? Zrób to tutaj »
Ogólny regulamin konkursów MM Warszawa »


Konkurs rozwiązany. Książki otrzymują:
glabelka
puszekokruch
BlondInes

Gratulujemy! Zapraszamy po odbiór nagród w redakcji MM Warszawa przy ul. Łuckiej 2/4/6 od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00 - 17.00.

Fragment książki:

"– Koniec nastąpił szybko, nie czuła bólu. – Czasami ojciec szepcze te słowa matce, a czasami matka szepcze je ojcu. Lucy słyszy te szepty ze szczytu schodów, ale ich nie komentuje.
Przez wzgląd na Lizzie Lucy chce wierzyć, że koniec naprawdę nastąpił szybko i bezboleśnie – szybki koniec to przecież dobry koniec. Mimo to nie potrafi pozbyć się wątpliwości: skąd u nich ta pewność? Moment zderzenia przecież musiał być bolesny, myśli Lucy. A co, jeśli ten moment wcale nie był krótki?
Lucy wlecze się do pokoju Lizzie i rozgląda się dokoła w przygnębieniu. Życie nastolatki to kolekcja przypadkowych przedmiotów, takich jak turkusowy biustonosz, przerzucony przez monitor komputera, nieposłane łóżko, wypełnione dżdżownicami akwarium, sflaczały balon z ubiegłorocznych walentynek, wisząca na klamce plakietka z napisem: NIE WCHODZIĆ, dwa niewykorzystane bilety na koncert kapeli Machine, leżące pod łóżkiem. Jakie to wszystko ma znaczenie w obliczu końca? Czyżby w ostatecznym rozrachunku człowiek był wart tyle, co garstka śmieci?
Jedyne, co może zrobić Lucy, gdy ogarnia ją ten depresyjny nastrój, to kopanie – tak długo, aż zapomni o wszystkim i wszystkich. Chciałaby się przekopać przez różowy dywan do pokoju, który jest pod nim. Kopać, dopóki nie wpadnie do powstałej w ten sposób dziury. Kopać, kopać, kopać, kopać…
Lucy właśnie udało się wejść we właściwy rytm oczyszczającego kopania, gdy poczuła, że Alvy – siedmioletni brat Lizzie – podnosi ją z dywanu i kładzie na swoich kolanach.
– Nie martw się – mówi Alvy. – Choć należałaś do Lizzie, ktoś zawsze cię nakarmi, umyje i wyprowadzi na spacer do parku. Od tej pory możesz mieszkać w moim pokoju.
Lucy siedzi sztywno na zbyt wąskich kolanach Alvy’ego i wyobraża sobie, że Lizzie po prostu wyjechała na studia. Miała prawie szesnaście lat i, tak czy inaczej, za dwa lata by do tego doszło. Błyszczące, kolorowe broszury uczelni coraz częściej spadały na podłogę w jej pokoju. Od czasu do czasu Lucy zdarzało się nasikać na którąś z nich lub odgryźć róg innej, wiedziała jednak, że nic nie powstrzyma Lizzie od wyjazdu. Musiał nadejść dzień, kiedy wyprowadzi się do akademika, w którym nie można trzymać psów.
– Jak myślisz, gdzie ona teraz jest? – pyta cicho Alvy.
Lucy przekrzywia głowę.
– Czyżby była… – robi krótką pauzę – tam, na górze?
O ile Lucy dobrze się orientuje, tam, na górze jest tylko strych.
– Cóż – mówi Alvy, unosząc brodę w wyzywającym geście. – Wierzę, że właśnie tam jest. Wierzę, że są tam anioły, harfy, mnóstwo puchatych obłoczków, białe, jedwabne piżamy i cała ta reszta.
"

* Uwaga: konkurs przeznaczony jest dla zarejestrowanych użytkowników. Przed wpisaniem komentarza należy się zalogować. Konkurs nie jest grą

losową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i
zakładach wzajemnych z późniejszymi nowelizacjami. Nagrody w
konkursie
otrzymają autorzy najciekawszych komentarzy. O wyborze
zwycięzców
zadecyduje jury, w skład którego wejdą przedstawiciele
redakcji MM
Warszawa.

Uczestnikiem konkursu może być każda
osoba fizyczna,
pod warunkiem, że nie jest pracownikiem /
współpracownikiem firmy Media
Regionalne Sp. z o.o. (wydawca MM
Warszawa) lub podmiotów od niej zależnych.

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Filip Chajzer o MBTM

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na warszawa.naszemiasto.pl Nasze Miasto