chcę zobaczyć ten spektakl, bo to czuję, ale czuję tak mega, że skaczę po ścianach w pracy i po fotelach, że wow, bo Przemysława Bluszcza uwielbiam,. odkąd zobaczyłam go w 'mojej córeczce' w warszawskim Ateneum,. oczarował mnie totalną prawdą w tytułowej roli,( w spektaklu Judaszek, również w Ateneum), którą miał w oczach i niezwykłym magnetyzmem jakby jego ciało było puchą skondensowanych najtrudniejszych emocji,. jest mi niezwykle przykro, że tak rzadko podziwiam jego kunszt aktorski na deskach i chciałabym to zmienić, pomijając fakt kariery nikodema jak tekstu i serialu absolutnie kultowego (nie wspominam filmu z Pazurą, gdyż był zwyczajnie smutny i nie chcę go pamiętać) pamiętam, że w domu zawsze nuciliśmy jak Wilhelmi za-za-zu-zi-zu-za jak w początkach każdego odcinka,. i jestem nadzwyczajnie ciekawa jak Bluszcz poradzi sobie z taką kreacją a raczej jak wykreuje i stworzy te postać jak pokaże ją w wersji ostatecznej na deskach,. teatr to magia, a ja bardzo chcę byście umożliwili mi jej dotknięcie 5 października o 19 w warszawskiej syrenie,.
