W twórczości Bukowskiego cenię realizm życia, nie owijania w bawełnę, wybielania faktów, tylko przedstawiania jakie są. Asertywność pisana grubymi literami. Alkoholizm na wesoło, ale zarazem problem społeczny w naszym kraju. A później zaduma nad sensem życia, refleksja. Proza życia w zabawnym wydaniu, całkiem fajnie się ją przyswaja.
