Luksusowy apartament w wieżowcu Cosmopolitan. Z okien rozlewa się widok na centrum Warszawy

Za wielkoformatowymi oknami rozlewa się zniewalający widok na centrum Warszawy. A we wnętrzu? Ustawione pod różnymi kątami słupy – elementy wyjątkowej konstrukcji wieżowca Cosmopolitan, warszawskiego dzieła słynnego architekta Helmuta Jahna. To wielkie wyzwanie wizualne i przestrzenne Magdalena Dusińska oraz Magda Jeziorowska z pracowni de novo zgodnie z życzeniem inwestora przekuły w zaletę. W jaki sposób? Sami zobaczcie:

Punkt wyjścia w tym projekcie był zarazem typowy dla tego luksusowego warszawskiego apartamentowca i bardzo nietypowy. - Jak wszystkie lokale, także ten już na wstępie miał w pełni wykończone łazienki, kuchnię, garderobę, a także gotowe podłogi oraz systemy oświetleniowe w sufitach podwieszanych. A co go wyróżniało? Bardzo wyraźnie widoczne w przestrzeni okrągłe słupy oraz prostokątne w przekroju cięgna, tworzące konstrukcję wieżowca – elementy, które zaznaczają się we wnętrzu sześciu mieszkań z całego budynku, aby jego lekka szklana elewacja mogła pozostać niezakłócona. W salonie znalazł się więc skośny słup, obok – przy samym oknie – dwa kolejne - przekazują architektki.

Chcąc to ograniczenie przekuć w jednoznaczną wartość apartamentu, architektki z pracowni de novo zdecydowały się na znaczne ingerencje w zastaną tkankę i zmianę układu funkcjonalnego. Przede wszystkim powierzchnię jednej z pierwotnie trzech sypialń włączyły do salonu, by stworzyć wygodną kuchnię. Funkcjonalność połączyły tu z dyskretną formą – strefa kuchenna stała się niemal niewidoczna z salonu. Z kolei w oparciu o słupy stojące w salonie delikatnie wyodrębniły miejsce do pracy. Ale to nie wszystko. Interesujących, niebanalnych rozwiązań nie zabrakło jednak i w tych częściach mieszkania, których nie dotknęły najbardziej radykalne zmiany.

Sercem apartamentu jest część dzienna, a jej centrum – strefa wypoczynkowa. Miejsce, gdzie stoją kanapy Toot (Cassina) i fotel Gaston (Poliform), zostało podkreślone zróżnicowaniem wysokości oraz kolorystyki sufitu. - Jego poziom nie zmienił się przy oknie, by nie zasłaniać widoku. Został natomiast obniżony tam, gdzie pojawiła się konieczność osłonięcia instalacji klimatyzacyjnej - mówią architektki. Zestawienie bieli z barwą kawy z mlekiem, wzmocnione jeszcze czarną kreską szyny oświetleniowej, pomaga zgubić różnice wysokości w ogólnym obrazie wnętrza. Ten sam delikatny odcień brązu pojawia się na kolumnie stojącej przy oknie. W rezultacie oba te elementy strukturalne tworzą neutralną całość, właściwie niezauważalną na tle oszałamiającego widoku, który przez całą dobę nieustannie się zmienia.

W strefie wypoczynkowej zwraca natomiast uwagę gra fakturami. – Zależało nam, by zrównoważyć gładkie i nieco chłodne w odbiorze powierzchnie szkła, forniru na ścianie TV czy skóry na sofach. Zagrałyśmy więc fakturami. Stąd dywan jakby z grubej włóczki i tkaniny o wyrazistych splotach – zaznacza Magdalena Dusińska. Przynoszą je m.in. liczne poduszki, które tworzą w nowoczesnym wnętrzu atmosferę przytulności i komfortu.

Wspomniane wcześniej miejsce do pracy oddzielają od strefy wypoczynkowej dwa spośród wspomnianych na wstępie słupów. W pierwszej chwili można ich nie dostrzec, choć nie zostały obudowane ścianą. – Tu, gdzie największą wartością jest widok, tworzenie takich przesłon byłoby nieporozumieniem – zaznacza Magdalena Dusińska. Zamiast tego słupy zostały więc umieszczone w gablocie o taflach ze szkła pokrytego ażurową folią lustrzaną (Antalis), która w niezwykły sposób zmienia odbiór wnętrza.

Jak opisują architektki, gdy przez okna wpadają promienie słońca, staje się półprzejrzysta i dyskretnie odsłania ukryte w jej wnętrzu elementy – a od strony gabinetu odbija centrum Warszawy z bryłą Pałacu Kultury i Nauki. Kiedy z kolei od strony salonu pada na nią silne światło sztuczne, działa jak lustro i zwielokrotnia perspektywę samego pomieszczenia. W jednym i w drugim przypadku wzbogaca apartament swą intrygującą formą – zamienia się w wielkoformatową, ale optycznie lekką, nieprzytłaczającą rzeźbę.

Kuchnia posiada wysoką ciemną zabudowę, która w holu staje się regałem, a od strony kanap tworzy ścianę TV, ma jeszcze kilka ważnych funkcji. – Pokryty eleganckim fornirem kubik kryje w sobie szacht, mieści sprzęt AGD marki Miele, a jednocześnie samą swoją bryłą przysłania cały kuchenny mikrokosmos – objaśnia Magdalena Dusińska. Ponieważ zawiera w sobie także pojemne szuflady i szafki, zabudowa po drugiej stronie – wzdłuż ściany – mogła pozostać niska.

Charakterystyczne rozwiązanie znajdujemy także w głównej sypialni. Niezwykle atrakcyjny widok na Pałac Kultury i Nauki, zachwycający o każdej porze doby i wart podkreślenia, został obramowany antracytowym pasem ścian i sufitów oraz płaszczyzną zasłon. Dodatkowo na jednej ze ścian pojawiło się grafitowe lustro, które sprawia, że osoba stojąca bliżej okna zyskuje iluzję dodatkowej przestrzeni.

Druga sypialnia, która obecnie służy jako gościnny, otrzymała nie bardzo zobowiązującą, lekką aranżację z niskimi, nienarzucającymi się wizualnie meblami. Dowiadujemy się, że zamiarem projektantek było nadać jej charakter, ale umożliwić łatwą zmianę funkcji np. na pokój dziecięcy albo odrębny gabinet pracy.