Muranów jako całość zostanie zabytkiem? Tego chcą władze Woli, aby lepiej chronić ten rejon przed zagęszczaniem zabudowy

Burmistrz Woli, Krzysztof Strzałkowski, wystosował list do wojewody mazowieckiego w sprawie osiedla - które dzielnica chce otoczyć szczególną ochroną. – Od lat władze dzielnicy, najpierw poprzez wprowadzenie ograniczeń w parkowaniu, a teraz przez usuwanie nadmiaru utwardzonej nawierzchni na podwórkach, przywracają osiedlu dawny charakter. Potrzebny jest jednak kolejny krok, który uchroni odzyskane przestrzenie przed zabudową – tłumaczy Strzałkowski.

- Jest to koncepcja nie tylko kompleksowa i spójna, ale właściwie w całości zrealizowana. Właśnie dlatego każda zabudowa wprowadzana w ten obszar powinna respektować te wartości i wkomponować się w zastany historyczny układ niejako go kontynuując. W przypadku projektowanego budynku przy Nowolipkach w sąsiedztwie kościoła niestety mówimy o obiekcie, który idzie całkowicie wbrew tym zasadom - tłumaczy Michał Krasucki, Stołeczny Konserwator Zabytków. Komentuje on przy okazji sprawę, którą opisywaliśmy niedawno poniżej. Chodzi o budynek przy kościele św. Augustyna, który przetrwał II wojnę światową.

Formalnie jednak zdanie stołecznego konserwatora w sprawie Muranowa nie może być brane pod uwagę w postępowaniach o udzielenie pozwolenia na budowę. - Wtedy wojewoda zmienił właściwość konserwatorską na rzecz Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, w związku z czym potrzebna jest ściślejsza ochrona – dodaje Strzałkowski.

Muranów jaki znamy dzisiaj prawie w całości powstał na zgliszczach starej Warszawy. Przed wojną w tym miejscu mieściła się tzw. dzielnica północna zwana też potocznie żydowską czy "nalewkami" od jej głównej ulicy. Formalnie nie była to odrębna jednostka administracyjna, ale często mieszkańcy tak ją traktowali. Wynikało to z jej specyfiki. Zamieszkiwana była głównie przez ludność żydowską - kupców czy rzemieślników.

Była bardzo gęsto zabudowana i niestety w związku z tym łatwo rozprzestrzeniały się tu chociażby choroby. Nie wszystkie budynki miały kanalizacje czy wodę. W swojej książce "Najlepsze miasto świata" Grzegorz Piątek wspomina, że choć mało kto mówił o tym na głos to urbaniści i architekci chcieli zmienić ten rejon Warszawy. Uczynić go bardziej dostępnym, zwiększyć przestrzenie. Niestety okazało się to możliwe w skutek olbrzymiej tragedii jaką była II wojna światowa i likwidacja getta warszawskiego utworzonego na jej terenie.

Powstałe pod koniec lat 40. XX wieku osiedle mieszkaniowe, zostało zaprojektowane przez prof. Bohdana Lacherta. Jednego z ważniejszych twórców architektury awangardowej. Idea zakładała pozostawienie gruzów warszawskiego getta i wzniesieniu na nich zespołów budynków sytuowanych w luźnej modernistycznej zabudowie.