Odrestaurowany Greif Stoewera przyjechał do Szczecina. Ma już 80 lat, a ciągle jeździ!

To ostatni samochód marki Stoewer z kolekcji kupionej przez Szczecin od Manfrieda Bauera. W 2019 r. podjęto decyzję, że Szczecin za 750 tysięcy euro w trzech ratach przejmie zbiory prywatnego muzeum znajdującego się w Wald-Michelbach w Hesji.

- To był mój pierwszy stoewer i teraz się z nim rozstaję, ale w dobrym miejscu - mówi Manfried Bauer, założyciel muzeum Stoewerów w Wald-Michelbach. - Ma już ponad 80 lat i ciągle jeździ. Należał do mieszkańca Lipska. W latach 80. XX wieku ten samochód trafił do Szwajcarii z Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Była to próba zarabiania na starych samochodach.

Kiedy pan Manfired go kupował w 1989 roku, przedstawiał obraz nędzy i rozpaczy. Właściciel aż przez siedem lat pracował nad renowacją greifa. Wspomagali go lakiernik, tapicer i stolarz. Nie zachowała się oryginalna konstrukcja składanego dachu. Nowa powstała w warsztacie pod Poznaniem.

- Można powiedzieć, że greif ma trochę polskiej krwi - żartuje Bauer.

Pierwszą podróż odrestaurowany greif odbył do Szczecina. W 1996 r. W stulecie powstania fabryki Stoewerów przy al. Wojska Polskiego auto prowadzone przez Bauera, w towarzystwie czternastu innych stoewerów, wjechało na teren dawnego zakładu.
W 2006 r. gryf pojechał do Petersburga i wrócił na własnych kołach.

Teraz zaczął się polski rozdział w jego historii.

- Dołączył do dwóch stoewerów, które są zarejestrowane na żółtych tablicach, czyli do arkony i do sediny. Chcemy, żeby ten piękny czerwony greif od czasu do czasu w bezpiecznych warunkach mógł się pokazać na ulicy, żeby zaprezentował to, co wspaniałego mamy w naszym muzeum - mówi Stanisław Horoszko, dyrektor MTiK. - Nasza współpraca z panem Bauerem na tym się nie kończy, bo pan Bauer ma jeszcze fantastyczne archiwum i bibliotekę, czyli to, co jest mnóstwem wiadomości o samochodach, o maszynach do szycia, o maszynach do pisania, o rowerach, zawarte w zdjęciach, w dokumentach. To będzie przygotowane i przekazane do naszego muzeum.

Początki stoewera greifa sięgają marca 1935 r. Zamknięto wtedy zakłady Röhr produkujące samochody röhr junior na licencji czechosłowackiej Tatry. Stoewer przejął tę produkcję. Jesienią 1935 r. szczecińską fabrykę opuścił stoewer greif junior I generacji, identyczny z samochodem röhr junior. Zespoły mechaniczne tego auta pochodziły z licencyjnej Tatry 75, a nadwozie skonstruowano w zakładach Röhra. Powstało 306 tych greifów.

Wiosną 1936 r. Stoewer rozpoczął produkcję II generacji greifa juniora. Samochód otrzymał nowe nadwozie o bardziej aerodynamicznych liniach. W 1937 r. zmieniono nazwę samochodu na stoewer greif, dodając przymiotnik luftgekühlt (niem. chłodzony powietrzem). Greif okazał się prostym i niezawodnym samochodem użytkowym oraz przyniósł fabryce upragnione zyski w niełatwym czasie.

W latach 1935-1939 zakłady Stoewera opuściły 4000 aut tego modelu, w tym 306 samochodów I generacji i 3694 egzemplarze greifów II generacji (1936-1939). Do dziś zachowało się 14 tych samochodów.