Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Warszawskie zoo pożegnało "Mamuśkę". Przywódczyni surykatek przez piętnaście lat odchowała 65 młodych

Michał Mieszko Skorupka
Michał Mieszko Skorupka
Nie żyje "Mamuśka" - przywódczyni surykatek z warszawskiego zoo
Nie żyje "Mamuśka" - przywódczyni surykatek z warszawskiego zoo Facebook / Warszawskie ZOO
Warszawskie zoo poinformowało o śmierci 16-letniej surykatki, która od piętnastu lat zamieszkiwała tamtejsze mury. "Mamuśka" - bo tak nazywana była przez pracowników obiektu, była silną przewodniczką stada i wspaniałą opiekunką. W ciągu swojego życia w stolicy odchowała 65 młodych, a jej jeszcze liczniejsze wnuki i prawnuki zamieszkują wiele europejskich ogrodów zoologicznych.

Warszawski Ogród Zoologiczny przekazał za pośrednictwem mediów społecznościowych niezwykle smutną wiadomość, dotyczącą śmierci jednej z surykatek. "Mamuśka" - bo tak była nazywana, miała szesnaście lat, a w stołecznym zoo spędziła rok mniej.

Ostatnio pożegnaliśmy przywódczynię-seniorkę naszego stada surykatek, Mamuśkę. Przyjechała do nas z czeskiego Dvůr Králové w 2008 roku, gdy miała nieco ponad rok i szybko podbiła serca zarówno nasze, jak i zwierzęcych pobratymców. Mimo niepozornej budowy i drobniutkiego ciałka, była bardzo charakterna i nie dała sobie "wejść na głowę", rozstawiając po kątach inne surykatki. - czytamy w komunikacie warszawskiego zoo zamieszczonym na Facebooku.

Odchowała 65 młodych

Jak informuje warszawskie zoo, "Mamuśka" w ciągu prawie 15 lat, które spędziła w stolicy, odchowała 65 młodych, a jej jeszcze liczniejsze wnuki i prawnuki zamieszkują wiele europejskich ogrodów zoologicznych.

Była wspaniałą i troskliwą mamą, silną przewodniczką stada, a dla nas po prostu kochaną i uroczą Mamuśką. Biegaj za Tęczowym Mostem, maleństwo - napisali w pożegnaniu na Facebooku pracownicy stołecznego zoo.

Surykatka szara to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny mangustowatych, zamieszkująca Afrykę. Długość ciała surykatek wynosi ok. 20 - 30 centymetrów, a waga raczej nie przekracza 900 gram. Sierść wokół oczu surykatek jest znacznie ciemniejsza. Jest to spowodowane potrzebą dostosowania się do warunków panujących w Afryce. Dzięki ciemnym obwódkom ich oczy są mniej narażone na uszkodzenia i podrażnienie przez afrykańskie słońce, ponieważ ciemna sierść odbija światło.

Surykatki mogą przez wiele miesięcy żyć bez wody, ponieważ spożywają dużo soczystych melonów, pędów i wykopanych bulw, w których znajduje się właśnie woda. Surykatka, która czuje się zagrożona, kładzie się na plecach, pokazując swoje długie pazury i zęby. Choć nie jest to pozornie najgroźniejsza pozycja, zazwyczaj się sprawdza. Zagrożeniem dla surykatek są często inne klany tych zwierząt, które nacierają na terytorium i siłą próbują je zdobyć.

Źródło: PAP/Warszawa Nasze Miasto

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Najlepsze atrakcje Krakowa

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na warszawa.naszemiasto.pl Nasze Miasto