19 lat temu zamordowano Zdzisława Beksińskiego. Artysta przez lata tworzył w swoim warszawskim mieszkaniu. Dziś jego obrazy warte są fortune

Urodził się w 1929 roku w Sanoku. Zresztą z tym miejscem jego rodzina była związana od pokoleń. Pradziadek Zdzisława, Mateusz, jako pierwszy przybył do miasta i w latach 40. XIX wieku założył Zakłady Kotlarskie, które dały początek późniejszej fabryce wagonów i autobusów Autosan – znanej zresztą do dzisiaj. Sam Zdzisław Beksiński zaprojektował nieco futurystyczne nadwozia prototypowych autobusów i mikrobusówSFW-1 Sanok, SFA-2, SFA-3, SFA-4 Alfa (1964) i SFA-21.

Chciał studiować na Akademii Sztuk Pięknych, gdzie się dostał, ale za namową ojca rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Rozważał też szkołę filmową. Był zafascynowany kinematografią i tworzeniem. Już po przeprowadzce do Warszawy posiadał amatorskie kamery i nagrywał wiele wydarzeń z życia rodzinnego.

Do Warszawy przeniósł się w 1977 roku, gdzie zakupił prawie 80-metrowe mieszkanie. Zajmował się fotografią, na początku także rzeźbą, malarstwem, grafiką komputerową. W jego twórczości, często bardzo abstrakcyjnej, można dopatrzeć się elementów erotyki, sadyzmu, religii, masochizmu, turpizmu. W zeszłym roku w Centrum Praskim Koneser miała miejsce wyjątkowa wystawa dzieł artysty. Przeprowadził się tu z całą rodziną: żoną, teściową i synem. Tomasz Beksiński był popularnym dziennikarzem. Ich losy przedstawiono w filmie Jana P. Matuszyńskiego "Ostatnia rodzina".

Nawiązywała do wystawy obrazów Zdzisława Beksińskiego z 1973 roku zorganizowanej przez Janusza Boguckiego. Bogucki poprosił artystę o nadanie obrazom nazw, czego ten nie zwykł czynić. Beksiński zdecydował się całą serię obrazów nazwać właśnie "OCZEKIWANIE". Na "OCZEKIWANIE... Postscriptum" znalazły się prace z różnego okresu twórczości artysty.

Jego obrazy są często płaskie niczym plakaty, nie widać na nich grudek farby. Jak mówiła Dorota Szomko-Osękowska: Beksiński nieco zazdrościł innym artystom takiego zamachu malarskiego, sznytu na obrazie. Z drugiej strony jego perfekcjonizm sprawiał, że musiały być kompletnie płaskie i wyrównane.

Został zamordowany z swoim mieszkaniu przez 19-latka, którego rodzina od lat pracowała dla Beksińskiego i mu pomagała. Młody mężczyzna przyszedł po pieniądze, ale Beksiński odmówił. Postanowił zadać malarzowi kilkanaście ciosów nożem, ukradł z mieszkania kilka wartościowych przedmiotów, a potem wraz z młodszym kuzynem zacierali ślady zbrodni. Morderca został skazany na 25 lat więzienia, a jego pomocnik na 5.