Witaszczyk na dziś: Piękne słowo kurdupel

Teraz już spokojnie można nazwać kogoś kurduplem, zwłaszcza prezydenta i jego brata, i ten ktoś może nam naskoczyć na pukiel, jak mawiał Gustlik, jeden z czterech pancernych.

Jeśli więc ktoś ma ochotę nazwać jakiegoś kurdupla kurduplem, może to publicznie uczynić, nie przejmując się sądem i słownikami, które zgodnie uznają to określenie za pogardliwe. Podziękujmy więc posłowi Palikotowi za to, że w kontaktach z Kaczyńskimi twórczo wzbogaca język salonów o piękne słowa. Warto przypomnieć, że wcześniej ten Wielki Językoznawca wprowadził na salony słowo "cham", które dzięki niemu już nie jest obraźliwe.

Że normy językowe zmieniają się błyskawicznie, dowodzi sprawa sprzed trzech lat. Minister Mojzesowicz z PiS, nagrany w pokoju posłanki Beger na słynne taśmy prawdy, nazwał swego byłego przyjaciela posła Filipka kurduplem, który zgwałcił sekretarkę. Wyglądało na to, że Filipek bardziej się obraził o "kurdupla" niż o to, że rzekomo zgwałcił. Sprawa skończyłaby się w sądzie, gdzie Filipek by wygrał, gdyby wkrótce nie nastało polityczne trzęsienie ziemi.

Prawdę mówiąc, o kurdupla nie ma się co obrażać. Historycznie ujmując, nie lada postacie były kurduplami. Nie ukrywajmy, że Napoleon Bonaparte mierzył 157 cm. Hitler ze swoimi 165 cm byłby przy nim chłopem słusznej postury, podobnie jak niższy o centymetr Stalin. Mahatma Gandhi miał 160 cm, więc trudno się dziwić, że do zwalczania brytyjskich kolonizatorów wybrał bierny opór, a nie czynną walkę.

Do tego wspomnijmy, że etymologia kurdupla jest szlachetna. Pierwszym oficjalnym kurduplem był Napoleon Bonaparte. Nazywano go coeur de peuple, co w polskiej wymowie zeszło na kurdupla, ale po francusku znaczy serce ludu i nie miało nic wspólnego ze wzrostem. Naprawdę po francusku polski kurdupel to demi-portion, co w dokładnym tłumaczeniu znaczy pół porcji.

Jakie kolejne słowo uszlachci Palikot z pomocą prokuratora?