Bunt przeciwko polskiej tradycji

Tak swoje weto przeciwko publicznemu dzieleniu się opłatkiem wyraził nasz młodszy synek. Całą rodziną poszliśmy na Stary Rynek, gdzie odbywał się sobotni Jarmark Świąteczny. Zamiarem dorosłych był zakup pieczywa i serów ziołowych. Chłopcy od razu ruszyli w stronę straganów ze starociami i zabawkami. O godzinie 15ej miała rozpocząć się łomżyńska Wieczerza Wigilijna z udziałem notabli z ratusza i kurii.
Moja teściowa usilnie namawiała chłopców na wspólny poczęstunek wigilijny, dzielenie się opłatkiem i na przejazd autobusem MPK po mieście. Prezydent Miasta zafundował mieszkańcom darmowe przejazdy. Chłopcy odpierali namowy twierdząc, że wigilia jest 24 grudnia i, że ta jest nieważna. Próbowałem mediacji widząc zawiedzioną minę teściowej. Na próżno. Na szczęście ich babcia spotkała dwie znajome i postanowiły zostać na Starym Rynku aż do powitania Betlejemskiego Światełka Pokoju, które przyniosą harcerze.
Posłuchaliśmy jeszcze kolęd płynących z prowizorycznej estrady, ale kiedy na Rynek wkroczyły łomżyńskie osobistości, chłopcy zaczęli nas prosić o powrót do domu. Oboje z żoną próbowaliśmy im wytłumaczyć, że życzenia można składać nie tylko rodzinie, ale także wszystkim mieszkańcom miasta. W odpowiedzi usłyszeliśmy ponownie: Tylko dlaczego wszyscy muszą się całować?, Bleee… Nas nurtowało jeszcze jedno pytanie: dlaczego tylko raz w roku łomżanie i władze okazują sobie życzliwość?
„Spotykamy się po raz trzeci na Starym, łomżyńskim Rynku, aby raz jeszcze pokazać i zaświadczyć, że Święta Bożego Narodzenia, że Łomżyńska Wieczerza Wigilijna, to moment naszego wspólnego wspomnienia i myślenia o przyszłości. Ta Łomżyńska Wieczerza Wigilijna, to również moment wyrażenia wobec siebie szacunku, miłości i pojednania. To również moment wspomnień jak mija 2013 rok - mówił Prezydent Łomży Mieczysław Czerniawski do mieszkańców miasta”.  Piękne słowa.