Byłem dzieckiem... byłem i starszym [cz. 66]

Początek cyklu
Byłem dzieckiem... byłem i starszym [cz. 65]  
Gdzie popełniam błąd? Jedno sprawdzenie, drugie, trzecie a nic nie pomaga, czas ucieka... Odsunąłem obliczenia, spojrzałem w sufit, potem przez okno na piękną majową pogodę. Przeciągnąłem się i przez kilka minut starałem się "wyłączyć". Tak, tylko jak to zrobić? Przez głowę ciągle przelatuje myśl - gdzie sknociłem to zadanie?
Zabieram się jeszcze raz za sprawdzanie... Dalej nic, ciągle to samo. Co za okropne zadanie! W kłębiące się z nerwów myśli nagle wdziera się informacja o kończącym się czasie egzaminu. Nic już nie wymyślę... Zostawiam rozwiązanie z tym dziwnie wyglądającym i niepasującym zupełnie „ułamkiem dziesiętnym nieskończonym"...
Odłożyłem papier, poczekałem aż mój arkusz został odebrany. No tak, większość rozwiązałem, ale jak wysoko jest wyceniony ten jeden podpunkt, na którym połamałem zęby? Oto jest pytanie... pewnie wysoko. Beznadzieja... że też nie znalazłem właściwego rozwiązania!
Wyszliśmy z auli, zaczęliśmy dyskutować. Jak się okazało, nikt tej „kolubryny" nie rozwiązał do końca. Kilka osób, które próbowało także otrzymywało ułamek nieskończony. Dorwaliśmy "pomocników". Okazało się, że oni też tej części zadania "nie zmogli". Ładni mi matematycy, jeszcze się tłumaczyli, że czasu nie starczyło... Matematykom?! Przynajmniej by się przyznali, że nie potrafili!
Po kilku dniach ogłoszono wyniki z matury pisemnej. Polski zaliczony na bardzo dobrze, matematyka... też! Co jest grane?! Przecież nie rozwiązałem wszystkiego! Mniejsza z tym, przecież nie będę płakał :)) Za kilka dni rozpoczną się ustne egzaminy - teraz o tym trzeba myśleć.
Zaliczyłem i ustne. Łatwizna. Wreszcie koniec. Matura z głowy! Troszkę zaszaleliśmy...:-)
P. S. Po jakimś czasie dowiedzieliśmy się, że metodę rozwiązania tego podpunktu z "kolubryny" wybraliśmy prawidłową. Niestety podane liczby w zadaniu były tak dobrane, że wynik nie mógł dać liczby skończonej... To było świństwo ze strony osoby układającej pytania!
Dzisiaj maturzyści mają lepiej... Na drugi dzień w gazetach ukazują się właściwe rozwiązania zadań maturalnych, wychodzą od razu na jaw błędy w ułożonych pytaniach egzaminacyjnych. I dobrze! Tak powinno być... tylko dlaczego w moich czasach tego nie było? Ileż mniej nerwów bym stracił...
P.S.P.S. Ehhhh.. .a tu, na starej fotce stoimy przed szkołą, dwa miesiące przed maturą. Nauczyciele przymykali oczy na nasze dłuższe włosy, nauczycielki nie zauważały pierścionków i podmalowanych oczu u dziewczyn... "Gdy opuścisz szkolne mury..."  łezka w oku się zakręci...
Byłem dzieckiem... byłem i starszym [cz. 67] 
Wszelkie prawa zastrzeżone.Podobieństwo do osób, miejsc i zdarzeń może być przypadkowe.