Byłem dzieckiem... byłem i starszym [cz. 96]

Byłem dzieckiem... byłem i starszym [cz. 95] 
Ile jeszcze kolejek muszę postawić? - zastanawiałem się grzebiąc w kieszeni. Szczęściem nie było tak źle, moje obawy okazały się płonne. Brygada elektryków była naprawdę zgrana. Szef zaordynował:
- No to co chłopaki, Młody się wkupił?- Wkupił, jasne.- Witaj w brygadzie, młody!- Będą z ciebie ludzie!- Nie sprawdzaj napięcia paluchami!- Nie huśtaj się na przewodach!
Przekrzykiwania trochę już podpitych kolegów przebijały się przez gwar dochodzący od innych stolików. Szef nie tracił czasu (wiadomo, czas to pieniądz. Zwłaszcza jak się ma rodzinę. Każdy z nas był porządny to i o normalnej porze powinien zjawić się w domu. Elektryk to brzmi dumnie! Szanowany zawód i o opinię trzeba dbać) i szybko rzucił hasło:
- No to co? Każdy co ma to da! A każdy ma bo wypłata była!
Cała brygada solidarnie sięgnęła do kieszeni spodni.
- Ty Młody już nie! Wkupiłeś się, starczy. Resztę oddasz mamie.
Nie mówiłem że szef był ludzkim człowiekiem?
Jedna zrzutkowa kolejka, druga, trzecia. Ktoś podebrał ostatnie dzwonko śledzia... Musowo trzeba było dokupić kolejne śledziki. Rozrzutni się stali moi nowi koledzy - nawet ogóreczki "zafasowali" z beczki, dobre, kiszone... akurat pod wódeczkę. Tylko te moje nogi - raz miękkie, raz bolące od stania, znów miękkie... dobrze że łokcie mogłem oprzeć o blat stolika. Chyba już mam dość... tylko jak się wycofać? 
Przecież to wkupne... nie mogę umknąć cichaczem, angielskim sposobem... to tak by było jak nie przymierzając na weselu pan młody by się ulotnił w trakcie... muuuuszęęę wyyytrzyyymaaaććć...ik! 
Wszelkie prawa zastrzeżone.Podobieństwo do osób, miejsc i zdarzeń może być przypadkowe.  
Byłem dzieckiem...byłem i starszym [cz.97]