Ciemne chmury nad nami

Pierwsza realistyczna wizja - poranne zakupy w osiedlowym sklepiku: skok cen nijak mający się do realiów portfeli mieszkańców osiedla. Ograniczymy spożycie (?). Wzrośnie ilość niedokarmionych dzieci (?)
Druga - większe zakupy w markecie, skok cen może nie tak drastyczny, ale bardzo odczuwalny przy płaceniu rachunku w kasie. Ograniczymy zużycie środków czystości (?)
Obie "wizje" zapewne z dnia na dzień będą rozrastać się. Mój wrodzony optymizm niebezpiecznie skurczył się o połowę. Dobiła mnie lektura prasy: "Seniorze! Dostaniesz jeszcze mniej, niż ci obiecywali. Waloryzacja rent i emerytur będzie mniejsza, niż zapewniał rząd..." Przestaniemy opłacać czynsze (?), nie będzie nas stać na kupienie leków (?)
"Dług publiczny wyniósł bowiem około 765,8 mld zł, co stanowi nieco ponad 53 proc. PKB..." Wzrosną i tak najwyższe w Europie podatki (?) I dalej w tym stylu, pomijam tu złowróżbne wizje naszych rodzimych jasnowidzów.
A "orkiestra nadal gra" i nadal wzrasta biurokracja, nasze pieniądze są bezmyślnie, w wielu wypadkach, wrzucane w błoto, nadal kwitnie szara strefa itd itp. Nadal młodzi ludzie po studiach wyjeżdżają za granicę, a ci co zostają w naszym mieście pracują za marne grosze. Politycy biorą się za łby o byle bzdet, swoimi prywatnymi animozjami blokują mądre inicjatywy. Sami sklerotycy, wszak w wyborach krzyczeli "Dla dobra ludzi !!!"
W Łomży są małe światełka w mroku np. bulwary, budowa centrum handlowo-kulturalnego. Tylko pytanie czy rozjarzą się płomieniem szybkiej realizacji?
Mój optymizm jest w tej chwili wielkości zasuszonej śliwki. A, że dane było mi spotkać ludzi lekarzy, to chociaż walkę o refundację operacji oczu z NFZ, mogę zaplusować .