Co na miejscu skoczni na Mokotowie? Niezwykły projekt pracowni WWAA

Odwołując się do sylwetki skoczni archietkci zaprojektowali bryłę, która ma współgrać z ukształtowaniem terenu skarpy. Postanowili zachować charakter oraz optymalnie wykorzystać przeznaczenie terenu. Istotne było zachowanie historycznych murów budynku, na których osadzono rozbieg skoczni. - Skocznia na mokotowskiej skarpie to dla mieszkańców Warszawy miejsce szczególne – punkt orientacyjny w skali miasta, charakterystyczny symbol, w końcu dla całego pokolenia wspomnienie suchych zapraw na stoku u jej podnóży - mówią architekci z pracowni WWAA.

- Jest to także ślad systemu, który programowo lokalizował na atrakcyjnych terenach w centrach miast obiekty sportowe – czasem szalone i nieracjonalne z punktu widzenia dzisiejszych kryteriów, lecz istotne dla rozbicia dość monotonnej funkcjonalnie tkanki miasta - dodają.

Czytaj także: Budowa II linii metra: trwają prace przy Rondzie ONZ [ZDJĘCIA]

Wysokość proponowanego obiektu to 34,12 m (szczyt budynku) i 27, 95 m najwyższej ściany wewnętrznej, sumaryczna powierzchnia ścian wpinaczkowych – 266,6 m kw. Znaczne zróżnicowanie daje szansę na stworzenie prawdziwego Centrum Wspinaczki na skalę całego regionu oraz ma umożliwić organizację zawodów na każdym szczeblu. Architekci z WWAA planują, że większość terenów będą mogli wykorzystywać miłośnicy sportów zimowych, a odtworzony rozbieg skoczni będzie dostępny dla profesjonalistów.

Surowa architektura nieregularnych kamiennych bloków ścian została skontrastowana ze strukturalną bryłą nadbudowy. Nawiązując do charakteru miejsca zaproponowano także zastosowanie na elewacji szarych mat igelitowych. Po zmroku cała bryła będzie rozświetlona od wewnątrz, a igelitowe maty mają delikatnie rozpraszać światło.

Wnętrze budynku w ogóle nie przypomina klasycznego budynku. Centrum Wspinaczki jest uwolnione ze wszystkich obsługujących funkcji - "przyklejono" je do krzywizny rozbiegu. W wyjątkowo ciekawy sposób rozwiązano komunikację, zapewnią ją wewnętrzne schody oraz podwieszona kolejka linowa. Architekci planują wykorzystać m.in. wagonik z epoki pierwszej polskiej infrastruktury turystycznej. Kolejką będzie można dotrzeć na sam szczyt - do kawiarni z tarasem i widokiem na wschodnią panoramę Warszawy. We wnętrzu pracownia WWAA zaprojektowała sześciopiętrową ściankę wspinaczkową. Będzie to niezwykła przetrzeń otwarta przeznaczona dla spotowców, którzy będą mogli wspinać się po ścianach i po suficie.

Odtworzenie sylwetki starej skoczni z wpisanymi w nią nowymi funkcjami, a także nowatorskie zastosowanie igelitu na elewacjach, stwarzają szansę na stworzenie obiektu unikalnego, a jednocześnie ściśle powiązanego z kontekstem miejsca, jego historią i potrzebami użytkowników - twierdzą architekci z pracowni WWAA.

Projekt mokotowskiej skoczni narciarskiej wykonał Jeremi Struchacki w 1955 r. Do 1989 r. odbywały się tu zawody sportowe np. cykliczne konkursy o Mistrzostwo Warszawy. Później obiekt ulegał degradacji. Od końca 2010 r. do wiosny 2011 r. trwały prace nad demontażem. Decyzję podjął powiatowy inspektor nadzoru budowlanego, który uznał że jej stan techniczny grozi katastrofą budowlaną. Zgodę wydał także konserwator zabytków.

Ratusz postawił warunek, że teren skoczni na ul. Czerniowieckiej musi pełnić funkcje sportowe. Od kilku lat pojawiały się różne pomysły na zagospodarowanie miejsca m.in. alpinistki Anny Radziejowskiej na budowę Warszawskiego Centrum Wspinaczkowego. Jednak z powodów finansowych projekty nie przeszły do realizacji.

Codziennie najświeższe informacje z Warszawy na Twoją skrzynkę. Zapisz się do newslettera!