Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Czuk: co to za dźwięk?

Redakcja
„Piękna gra rodzi piękną grę” - to główna zasada jaką kierują się miłośnicy mało znanej w Polsce dyscypliny sportowej - tchoukballu. W weekend spotkali się w Parku Szczęśliwickim podczas Pierwszego Festiwalu Tchoukballu Plażowego.

Tchoukball [wym. czukbol] to bezkontaktowa gra zespołowa, będąca połączeniem siatkówki i piłki ręcznej. Nazwa pochodzi od charakterystycznego dźwięku, który wydaje piłka odbijająca się od bramki.

3 - najważniejsza cyfra w czukbolu

Przed każdą z bramek znajduje się półkole o promieniu trzech metrów, stanowiące strefę zabronioną. Aby zdobyć punkt, należy odbić piłkę od bramki tak, żeby upadła na boisko poza strefą zabronioną. Zadaniem drużyny broniącej jest złapać piłkę, zanim dotknie ona nawierzchni boiska. Maksymalna liczba podań między zawodnikami tej samej drużyny nie może przekroczyć trzech. Każdy gracz może trzymać piłkę przez trzy sekundy i w tym czasie może wykonać nie więcej niż trzy kroki. Nie wolno przechwytywać podań, blokować rzutów ani ograniczać toru ruchu innego zawodnika. W odróżnieniu od innych sportów, nie traci się więc energii na przeszkadzanie przeciwnikowi w grze.

W Parku Szczęśliwickim mecze rozgrywano na dwóch boiskach do siatkówki plażowej. Mieszane drużyny składały się z czterech zawodników. Zgodnie z ideą czukbolu wynik był nieważny. Liczyła się przede wszystkim dobra zabawa i poszukiwanie piękna gry (patrz poniżej: Karta Tchoukballu). Chętnych do spróbowania swoich sił w tej dyscyplinie nie było zbyt wielu. Większość osób wolała obserwować czukbolistów, siedząc na trawie wokół boiska. – To naprawdę prosty, piękny i bezpieczny sport - przekonuje Magda ze Stowarzyszenia „Tchoukball.pl”, które zorganizowało festiwal.

Trochę historii
Tchoukball narodził się jako wynik wieloletnich doświadczeń z dziedziny medycyny sportowej oraz badań nad aktywnością fizyczną, prowadzonych przez szwajcarskiego lekarza Hermanna Brandta. Dostrzegł on, że wiele dyscyplin sportu powoduje poważne urazy, które w dłuższej perspektywie zmuszają nie tylko do porzucenia sportu, lecz mogą doprowadzać do trwałego kalectwa. W 1970 roku Brandt opublikował swój głośny artykuł „Naukowa krytyka gier zespołowych”, który został nagrodzony prestiżowym wyróżnieniem Międzynarodowego Związku Wychowania Fizycznego FIEP. Przedstawił w nim cechy idealnej gry zespołowej, przywiązując szczególną wagę do problemu wyeliminowania wszelkich urazów i kontuzji. Praktycznym wyrazem jego idei stała się właśnie gra o nazwie tchoukball. Dr Brandt zmarł w listopadzie 1972 roku, gdy stworzona przez niego dyscyplina sportu dopiero zaczynała się upowszechniać.

Już w roku 1971 szwajcarscy i francuscy miłośnicy tchoukballu utworzyli Międzynarodową Federację Tchoukballu FITB z dr. Brandtem w roli prezesa organizacji. W 1976 r. odbył się pierwszy turniej międzynarodowy z udziałem drużyn: Francji, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii. W latach 80-tych XX wieku tchoukball dynamiczne rozwijał się na Tajwanie – w mistrzostwach krajowych regularnie brało udział ponad sto drużyn. W 1984 roku na Tajwanie odbył się pierwszy międzykontynentalny turniej tchoukballu. Wzięły w nim udział reprezentacje Francji, Japonii, Korei Południowej, Szwajcarii, Tajwanu i Wielkiej Brytanii. W 1989 roku tchoukball został pokazany na Igrzyskach Sportów Nieolimpijskich (World Games) w Karlsruhe. W roku 2000, w trzydziestolecie istnienia tchoukballu, w Genewie zostały zorganizowane pierwsze oficjalne mistrzostwa świata FITB z udziałem drużyn Brazylii, Francji, Szwajcarii, Tajwanu, Wielkiej Brytanii i Włoch. Obecnie w skład FITB wchodzi 13 oficjalnych związków krajowych z Europy, Azji, Ameryki Południowej i Ameryki Północnej.

W Europie Środkowej i Wschodniej tchoukball jest znany przede wszystkim w Czechach. W Polsce pierwszy czukbolowy klub – Stowarzyszenie kultury Fizycznej „Tchoukball.pl” z siedzibą w Markach - pojawił się w marcu 2008 roku.

Karta tchoukballu

Zestaw zasad obowiązujących każdego zawodnika oraz charakteryzujących grę w tchoukball został zebrany w tzw. Karcie tchoukballu. Zgodnie z jej założeniami, sport ten ma trafiać nie tylko w fizyczne, ale również psychiczne potrzeby uczestników gry i tym samym przyczyniać się do budowania więzi społecznych. W Karcie czytamy:

"Podstawowym celem każdego zawodnika powinno być poszukiwanie piękna gry. Doświadczenie sportu streszcza się w słowach: „Piękna gra rodzi piękną grę”,

"Mecz jest wydarzeniem społecznym, dla którego aktywność fizyczna jest jedynie środkiem",
"Szacunek należy się każdemu zawodnikowi i drużynie niezależnie od ich umiejętności i osiągniętego wyniku",

"Dążenie do zdobycia prestiżu nie może być celem gry".

W 2001 r. Organizacja Narodów Zjednoczonych wysłała do Międzynarodowej Federacji Tchoukballu list. Napisała w nim, że popiera rozwój tej dyscypliny i ma nadzieję, że pozwoli on nieść na cały świat przesłanie pokoju, które wykracza poza wymiar sportowy.


Zobacz również:
Warsaw Battle 2009
Psi flash mob w Parku Szczęśliwickim
Smokolandia w Parku Szczęśliwickim

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Powrót reprezentacji z Walii. Okęcie i kibice

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na warszawa.naszemiasto.pl Nasze Miasto