Czym chata bogata

Mój mąż od kilku lat stosuje metodę - idziesz na urodziny, imieniny lub inne łomżyńskie przyjęcie przed wyjściem: NAJEDZ SIĘ! Oboje lubimy smaczne i zdrowe posiłki, i raczej nie w mikroskopijnych ilościach.
W kuchni króluje wiele przypraw, ziół i warzyw, ale także mięsiwo. Uwielbiamy stare, polskie dania na czele ze schaboszczakiem, bigosem i czerwonym barszczem. Żadnych kiełków, owoców morza i tartinek!
Wczoraj imieniny Heleny i byłam nieco zdumiona, kiedy mój mąż godzinę przed wyjście zasiadł do konsumowania solidnej pajdy chleba z pieczenią i jeszcze wyciągnął salaterkę ze śledzikami w oliwie z cebulką. Zwróciłam mu uwagę, że solenizantce może być przykro, kiedy niczego nie spróbuje. Mąż bez słowa podsunął mi śledziki, a potem oznajmił: W tym roku Helenkę w kuchni wyręczają jej córki. Popatrzyłam na niego jak na wariata, ale nie skusiłam się na proponowaną przekąskę. Źle zrobiłam!  Stwierdziłam to od razu po wejściu do domu solenizantki i spojrzeniu na stół. Królowały na nim małe półmiski z owocami morza, jakieś kiełki w 0% jogurcie, zapiekane w czymś kawałki kurczaka, mini kanapeczki i coca cola! Reszty potraw nie rozpoznałam, choć wyglądały bajecznie kolorowo. Towarzystwo podejrzliwie zerkało na rarytasy, a niektórzy ośmielali się nawet na spróbowanie:)  Wszyscy przy stole, to osobnicy w wieku balzakowskim, wychowani raczej na kotletach mielonych i rosole. Już miałam sięgnąć po tęczową w barwach mieszaninę, kiedy zobaczyłam, że sąsiad z boku dyskretnie wypluwa ją do papierowej serwetki. Sama solenizantka z naburmuszoną miną zerkała na zadowolone córki i zamiast zachęcać gości do spożycia, zaczęła zabawiać ich rozmową na neutralne tematy. Jedynym zadowolonym z imieninowego przyjęcia był oczywiście mój mąż !