Dotykać nieba...

Wokół Kasi (MM-owskiej luklinskiej) zebrało się grono młodych, utalentowanych ludzi . "Bawią się" poezją, sięgają po ambitny repertuar muzyczny i stwarzając własny mikrokosmos potrafią dzielić się nim z innymi. Byłam na kilku takich spotkaniach i mówiąc szczerze jestem rozgoryczona brakiem większej widowni, a jednocześnie zauroczona tym co Klub robi. Patrząc na nich, często z pewnymi dysfunkcjami fizycznymi, nie mogę oprzeć się wrażeniu, że to oni dotykają nieba, a nie ludzie w pełni sprawni...
Niepełnosprawność uczuciowa jest o wiele gorsza od np. porażenia czterokończynowego. - Przynajmniej niepełnosprawni cieszą się z każdej chwili swojego życia. Ktoś musi, oni doceniają życie... nie to co my
Forumowicze mogą powiedzieć, że poezja, piosenka to nie ich klimaty. Czyżby? Każdego może wzruszyć, jeżeli nie wiersz, to widok gwiazd w oczach młodego człowieka, który go mówi. W Łomży rzadko młodzi ludzie angażują się w coś całym sercem. Mikrokosmosem staje się komputer, gry i obrotowy fotel... I to nie tylko młodych, starsi też zasklepiają się we własnym życiu. Klapki na oczach przyrastają nam do skroni i obojętniejemy na świat wokół nas.
Zasklepiamy się w swoich przyziemnych problemach z pretensjami do życia. A przecież warto oderwać się na chwilę i popatrzeć na niebo, które schyla się do rąk tych młodych z Carpe Diem... Oni chętnie podzielą się nim z każdym, kto przyjdzie i posłucha.
"Bo gdy słońce w twoim życiu gaśnie, wówczas szukaj gwiazdy, którą Bóg specjalnie dla ciebie zapalił."~~~~~~~ MM Łomża na Facebooku