Drewniane domy przy ulicy Fosa świadkami historii. Jakie tajemnice kryją te miejsca?

"Popowstaniowy carski ukaz z 1864 roku uwolnił od pańszczyzny chłopów tej wsi zamieszkałych w 44 gospodarstwach na ponad 300 hektarach. Zmiana własności spowodowała przyłączenie Służewia do gminy Wilanów" – przypomina o historii tego miejsca stołeczny ratusz.

Chodzi o dwa drewniane domki zlokalizowane przy ulicy Fosa w Warszawie.

Pierwszy z budynków mieści się pod adresem Fosa 19 i powstał tuż obok kościoła św. Katarzyny we dawnej wsi Służew około 1864 roku. Budynek ten jest niewielki, a jego powierzchnia mieszkalna wynosi 65 m kw. Domek zlokalizowany jest na terenie niewielkiego prostokątnego siedliska.

"Postawiono go z bali dębowych i sosnowych w konstrukcji zrębowo-sumikowo-łątkowej. Bale są oszalowane pionowymi deskami. Do wnętrza prowadzi zabudowany ganek. Więźbę tworzą sosnowe krokwie a pokrycie dachówka położona w miejsce wcześniejszych gontów, usuniętych w okresie międzywojennym" – informuje Urząd Miasta.

Co ciekawe, domek od pokoleń jest własnością jednej rodziny. Jakiś czas temu były prowadzone tam remonty i wszystkie okna zostały wymienione na plastikowe.

Drugi z historycznych drewniaków mieści się przy ul. Fosa 17 i pochodzi z 1872 roku. Jednak przez te lata jego wygląd znacznie się zmienił. Budynek zmienił nie tylko funkcję, ale także swoje proporcje. Od początku był obiekt ten był przeznaczony dla wikarych pobliskiego kościoła św. Katarzyny. W środku funkcjonowały także sale katechetyczne.

"Dom o powierzchni 290 m kw. powstał z belek w konstrukcji zrębowej, ściany z zewnątrz szalowane są deskami, drewniana więźba przykryta jest dachem z blachy. Drewniak ma oryginalną stolarkę w postaci dwuskrzydłowych okien skrzynkowych podzielonych na sześć kwater. Do budynku, po wysokich schodach, prowadzi ganek ozdobiony fryzem z misternie wycinanych desek" – wskazuje warszawski ratusz.

Dopiero w latach 90 XX wieku domek został przesunięty z terenu plebani w sąsiedztwo pobliskiego cmentarza.

"W nowym miejscu posadowiono go na wysokiej podmurówce, przez co utracił proporcję i charakter wiejskiego domu" – czytamy.

Obecnie w budynku tym działa dom pogrzebowy. Jest to własność Parafii Rzymsko-Katolickiej św. Katarzyny. W 1989 roku został wpisany do rejestru zabytków.