Zabytkowe otwockie wille. Podwarszawskie świdermajery zamieszkiwały wybitne osobowości [ZDJĘCIA]

Budynki nazwane "Nowość" oraz "Nowość II" są położone w Otwocku przy ul. Kościuszki 5 i 7. Obydwa obiekty stanowią dzieło zamkniętej epoki jako przykłady drewnianego budownictwa letniskowego wznoszonego w okresie międzywojennym na terenie Otwocka. Posiadają charakterystyczne cechy drewnianej architektury doliny rzeki Świder rozpowszechnionej od lat 80. XX w. do końca okresu międzywojennego.

Na wartości artystyczne willi składają się zróżnicowane motywy zdobnicze np. dekorowane żłobieniami szalunki, profilowane słupy i tralki balustrad, wykończone rzeźbiarsko listwy pod okapami, ażurowe płyciny. Szczególna wartość budynków wynika również z zachowania w bardzo dużym stopniu i dobrym stanie detali wystroju elewacji, stolarki okiennej i częściowo drzwiowej oraz elementów wyposażenia obejmujących m.in. klatki schodowe, bogato dekorowane piece kaflowe, drewniane podłogi i szalunki ścian.

Historia drewnianych budynków mieszkalnych położonych przy ul. Kościuszki 5 i 7 w Otwocku ma bezpośredni związek ze społecznością żydowską, która w okresie międzywojennym stanowiła znaczną część mieszkańców miejscowości. Żydzi na terenie Otwocka zajmowali się głównie handlem i rzemiosłem, jednak dość popularnym zajęciem było również prowadzenie pensjonatów i uzdrowisk. Podlegali oni gminie żydowskiej w Karczewie, a po 1916 r. powstała samodzielna gmina żydowska w Otwocku. Jej prezesem był Pinkas Kacenelenbogen, na którego posesji w 1924 r. została wybudowana willa ''Nowość'' i ''Nowość II'', jako ekskluzywne pensjonaty składające się na kompleks zwany ''Willa Nowość''.

Dom pod adresem Kościuszki 7 prawdopodobnie dzierżawiła Stanisława Czaplicka prowadząc w nim prywatny pensjonat. Przede wszystkim pełnił on jednak funkcję całorocznego domu mieszkalnego, gdzie oprócz właściciela mieszkał wraz z rodziną dr Ludwik Mierosławski - jeden z najbardziej znanych lekarzy otwockich i prawnuk polskiego generała, dyktatora powstania styczniowego, działacza niepodległościowego. Mieszkanie wynajmował również dr Wayndenfeld i dr Stanisław Oracz.

W domu przy ul. Kościuszki 5 mieszkał zaś m.in. komendant policji Bronisław Marchlewicz, który za ratowanie żydowskich dzieci podczas wojny został odznaczony medalem ''Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata''. Po 1945 r. oba budynki przejął Skarb Państwa włączając je do zasobu lokali komunalnych.