Garść refleksji po koncercie

Frekwencja raczej marna. Ludzi, którzy przyszli posłuchać muzyki, można było policzyć na palcach. Dla reszty towarzystwa muzyka była tłem lub dodatkiem do piwa i towarzyskich pogaduszek. Szkoda więc, że koncert odbył się w klubie z wyszynkiem a nie np. w SCK (a właściwie kto lub co zdecydowało o tym że wybrano klub ?).
 
Fakt ten – moim zdaniem - nie za bardzo pasował do rangi koncertu zamykającego V Stargardzką Jesień Teatralną i nie pomogły usilne zabiegi młodego konferansjera, którego i tak prawie nie było słychać...