Grudniowe cuda 2011 roku

Nie mam tu na myśli "cudów" codziennych, takich jak: - że bezrobocie w Łomży wynosi już prawie 20%, że młodzi i wykształceni ludzie nadal siedzą na garnuszku rodziców, że ceny żywności z dnia na dzień podskoczyły o 100 % albo i więcej, że niektóre leki podrożały o 1000 %, itd.,itd .
Słowo też nie stało się cudem i nie zostaliśmy drugą Irlandią czy Japonią (: Cudem będzie "aby Polska była Polską". Cudem będzie, jak naród się nie wzburzy i nie upomni się o godziwe życie.
Jak się nie ma cudów na miarę Kany Galilejskiej, to zachwyt i zdziwienie mogą wzbudzić inne cudopodobne zjawiska :)
31 grudnia – spojrzenie przez okno i ... oj, coś z moimi naprawianymi oczami jest gorzej! Czapka na głowę, kurtka na plecy i marsz na ogródek.
Cud! Jednak cud! Moja stara karłowata wierzba cała obsypana baziami! Przyśpieszyła baziowanie o 3 miesiące?!
Obrót w drugą stronę i zaskoczenie sięgnęło apogeum – ciemiernik, który zakwita w okolicach marca uśmiecha się do mnie obfitymi kwiatami!
Świat staje na głowie, przyroda głupieje (ale jak ładnie). Może w takim razie nie powinno nas dziwić i głupienie naszych "ojców narodu"? Może to zaraźliwe? Tylko o wiele brzydsze.
Moje oczarowanie cudeńkami i ponure myśli przerwał łopot setek skrzydeł. To stada pięknych kwiczołów tranzytem przelatuje nad Łomżą. Obsiadły drzewa i posiłkują się koralami jarzębin.
Nie zatrzymują się na dłużej, bo wiedzą, że tam, gdzie dla wielu brakuje na chleb, to one nie mają co liczyć na okruszki.
Małe cuda, a sprawiły, że w ostatni dzień 2011 roku uśmiechnęłam się! :) Człowiekowi jednak tak mało czasem potrzeba do szczęścia... Takich maleńkich chwil radości życzę Wszystkim i w 2012 roku !
PS – moje podziękowania dla Zippo za piękną, tamtoroczną lekcję o kwiczołach.
To też jest maleńki cud, że na portalu MM znajdujesz ludzi, którzy czują i myślą podobnie :)