Ile człowieczeństwa bywa w człowieku?

Przeczytałam apel o pomoc dla schroniska eliny z MM na pewnym forum. Przeczytałam także niektóre komentarze pod tym apelem i aż się we mnie zagotowało ! Ludzie potrafią być bardziej okrutni w swojej głupocie i obojętności od ...no właśnie od czego? Nie napiszę bydląt, bo skrzywdziłabym bydlęta.
Lubię psy, ale kocham koty. Kiedy jednak naszym młodszym braciom dzieje się krzywda nie patrzę na gatunki.
W schronisku byłam uprzednio przeszło rok temu. Dla niezmotoryzowanej wyprawa na peryferie Łomży to duży problem, tym bardziej, ze autobusy MPK jeżdżą tam rzadko.
Już od bramy poczułam się rozstrojona psychicznie. Malutka suczka rzuciła się w moim kierunku z taką nadzieją, że ścisnęło mnie w gardle. Tuż za nią podbiegły dwa jamnikopodobne okruszki. Przemiła pracownica schroniska najpierw szybko zawołała wolontariusza, aby moi dwaj kalecy staruszkowie nie szarpali się z workiem przywiezionej karmy, a potem oprowadziła mnie po schronisku. Cały czas towarzyszyła mi malutka suczka, co mnie jeszcze bardziej napełniało smutkiem. Wysłuchałam życiorysu prawie każdego pensjonariusza, przywitałam się nestorem schroniska i pogłaskałam krwiożerczego mordercę ( ?!), który niedawno rozszarpał pijaka w Kupiskach. Poznałam też ofiarę ludzkiego okrucieństwa, o której elina napisała w ostatnim swoim tekście na MM-ce. Moi dwaj starzy towarzysze nie weszli na teren schroniska, bo: Wiesz dziecko, to nie na nasze chore serca.
Schronisko zapewnia skrzywdzonym przez człowieka psom stałe pożywienie, ciepłe budy, czyste, przestronne wybiegi i opiekę lekarską. A przed wszystkim miłość takich ludzi jak elina. Tylko skąd tyle smutku we wszystkich psich oczach?I skąd tyle nadziei ?