Jemioła

A ja miałem dziś odpoczywać! Dziuńka ze śmiechu się skręci! Pojechałem na pogrzeb, wróciłem - i piszę. Ale żeby tylko...
Irenko, zmusiłaś mnie, starego gliniarza, do zaprzeczania wszelkim kawałom o chłopakach w niebieskich mundurkach. Był taki jeden: Dlaczego milicjanci chodzą w patrolu we dwóch? Bo jeden umie czytać, a drugi - pisać.
Zadaję kłam tym wszystkim "prawdom" - to taka sama prawda, jak ta ogłoszona przez towarzysza Prezesa PIS (o morderstwie 96 osób - gdyby ktoś nie wiedział). Umiem i czytać, i pisać (nawet ręcznie, piórem). A dziś nawet wiedziałem, do czego służy "Słownik Symboli " Władysława Kopalińskiego (korzystam z wydania Wiedzy Powszechnej z 1990 r. - czy to już ten właściwy, słuszny okres?).
Gdybym był tępym policjantem, przepisałbym cały tekst dotyczący jemioły - ale przecież każde z Was ma na pewno w domu taki słownik, więc nie będę z siebie robił idioty.
Dla Irenki - "W języku kwiatów - Pokonam wszystkie trudności!  W marzeniu sennym: DOBRY  ZNAK!"
Irku, dla Ciebie zacytuję dosłownie:"Jemioła - śmierć. Skandynawski bóg Słońca  letniego i światła, Baldur, był zagrożony śmiercią; Jego matka, Frigga, związała wszystkie rzeczy ślubem, że go nie skaleczą, zapomniała jednak o jemiole.Baldura zabito gałęzią jemioły, która odtąd rządzi zamiast niego firmamentem od jesieni do wiosny, podtrzymując słoneczną, słabą w tym okresie płodność".
Ale też:"Jemioła - wybaczenie, skrucha, zgoda, pojednanie; płodność. Krzew, pod którym w okresie świąt Bożego Narodzenia każdy może KAŻDĄ  bezkarnie całować, zrywając przy każdym pocałunku jagodę, aż do ich wyczerpania, co pierwotnie miało zapewne związek z płodnością".
Jak będziecie chcieli, to mogę Wam, dalej cytować. Jest o czym myśleć.
A ja zaczynam myśleć, jakie zdjęcie dać na stronę tytułową. Chyba jednak ... tak, macierzyństwo!
Manro