Jak zapałka na wietrzepo kolei gasnąradość - czułośćszacunek i miłość.
Wzmagający się wiatrzabija nadzieje.Siarka w oczach,zapowiada kolejna burze.
Wiatr wciska się,wypełniając szczeliny.Nie ma już miejsca...nadzieje zastąpiła rozpacz.
Dlaczego właśnie JA ?Pytania bez odpowiedzi,rozsadzają umysł...Zgnilizna wypełnia pustkę.
Nie ma już miejsca.Wspólny stół - rozpadł sięna dwie części.Żal sięga zenitu.
I tylko puste krzesłaoczekują kojącego wiatru-który przyniesiena powrót spokój...............
czarnulka1953
Zofia Zborowska i Andrzej Wrona znów zostali rodzicami
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
