Klub Hybrydy. Tam w latach 60. chodziło się "popodrywać dziewczyny i pograć w brydża"

Hybrydy były jednym z pierwszych klubów studenckich w stolicy. Szlak przetarła Stodoła, która otworzyła się 5 kwietnia 1956 r. w drewnianym baraku przy ul. Emilii Plater, opuszczonym rok wcześniej przez robotników, którzy postawili Pałac Kultury i Nauki. To otworzyło pole do działania, bo ówczesne władze początkowo były niechętne idei, i niecałe dziesięć miesięcy później w zabytkowej kamienicy przy ul. Mokotowskiej 48 powstał kolejny – były to już Hybrydy. Nazwa wzięła się od powieści „Hybryda”, autorstwa Józefa Ignacego Kraszewskiego, który kiedyś mieszkał i tworzył w miejscu, gdzie w 1957 r. powstał klub.

Oficjalne otwarcie klubu miało miejsce 1 lutego 1957 r., a imprezę uświetniono koncertem jazzowym. Ten gatunek muzyczny jest w kontekście historii Hybryd szczególnie ważny, bo choć za centrum warszawskiego życia jazzowego uważało się Stodołę, to właśnie Hybrydy zapoczątkowały kojarzony właśnie ze Stodołą festiwal Jazz Jamboree. Hot-Club Hybrydy, który rozpoczął działalność w maju 1957 r., był głównym organizatorem pierwszej edycji zorganizowanego przy Emilii Plater międzynarodowego festiwalu jazzowego "Jazz 58”, który później przyjął nazwę Jazz Jamboree.

Więcej przeczytacie tutaj: Stodoła obchodzi 60. urodziny. Zobaczcie archiwalne zdjęcia!

"Melina gangsterska"
Jazz nie był jednak jedynym polem działania klubu. W Hybrydach organizowano dyskusje literackie i wieczory autorskie, a wokół klubu powstawały liczne grupy poetyckie, m.in. Orientacja Poetycka Hybrydy, z którą związani byli m.in. Zbigniew Jerzyna, Krzysztof Gąsiorowski i Edward Stachura. Do literatury i poezji szybko dołączył kabaret i teatr – w latach 1962-1967 wystawiono w Hybrydach 18 spektakli. W Hybrydach gościli pisarze, muzycy, filmowcy i plastycy, w tym tacy artyści jak Piotr Fronczewski, Maciej Damięcki, Tomasz Stańko, Wojciech Młynarski, Agnieszka Osiecka, Stefan Friedmann czy bardzo blisko związani z klubem Jonasz Kofta i Jan Pietrzak.

Gdy Pietrzak i Kofta wraz z Kazimierzem Rudzkim w 1967 r. opuścili klub i założyli kabaret satyryczny Pod Egidą, który był kontynuacją tego, co zaczęło się w Hybrydach, miejsce zaczęło podupadać. Gdy w 1970 r. powstała tam jedna z pierwszych dyskotek w mieście, do problemów artystycznych doszły – brzmiące dość znajomo – zatargi z sąsiadami o zakłócanie spokoju. PRL-owska prasa pisała kąśliwe artykuły w stylu: „W niezbyt gustownym pałacu Kraszewskiego, który znowu wygląda jak stara buda w rozsypce, mieści się melina ‘gangsterska’, do której przychodzą ludzie nadziani forsą jak indyk borówkami”. I faktycznie, w Hybrydach można było nie tylko wybrać się na spektakl, ale też – jak wspomina Wojciech Młynarski – posiedzieć przy winku, popodrywać dziewczyny albo pograć w kierki czy brydża.

Klub został zmuszony do przestrzegania ciszy nocnej od godziny 22, potem ograniczono liczbę potańcówek do dwóch w tygodniu, aż w końcu w 1973 r. Hybrydy zawiesiły działalność i już nigdy nie powróciły na ul. Mokotowską. „Po latach prób w 1973 roku zamknięto klub Hybrydy. Okoliczni mieszkańcy mogą mieszkać spokojnie” – napisały gazety. Goście Hybryd przenieśli się m.in. do Stodoły.

Nowy adres
Hybrydy wróciły 10 października 1977 r., już pod nowym adresem. Nowa siedziba mieściła się przy dawnej ul. Kniewskiego 7/9, która obecnie nosi nazwę ul. Złotej. Przy klubie powstało Studio Piosenki, Galeria nad Szatnią, Hot-Club, DKF, galeria fotografii, teatr i klub literacki oraz Ogólnopolski Przegląd Piosenki Autorskiej. W latach 80. Hybrydy znów stały się jednym z głównych ośrodków studenckiej aktywności muzycznej. W klubie ćwiczyły i koncertowały zespoły punk-rockowe, które nie mogły liczyć na przychylność władz komunistycznych: Kult, T.Love, Dezerter i Armia. W międzyczasie Hybrydy były gospodarzem Muzycznej Giełdy Kolekcjonerskiej, w ramach której można było kupić niedostępne w PRL zachodnie płyty - w tym także najnowsze single i maxi single.

Po 1989 roku klub przejęło Stowarzyszenie Hybrydy, któremu nie udało się jednak odzyskać dawnej świetności. W 1996 roku klub został przejęty przez Uniwersytet Warszawski. Zarządza nim, w imieniu uczelni, Fundacja Universitatis Varsoviensis.

Wszystkie zdjęcia w galerii powyżej pochodzą z lat 1961-1969.