Kocham Gorzów

W moim męskim sercu kiełkuje radocha;Niech wszyscy zobaczą jak ja Gorzów kocham!Celuję obiektyw na kwietne rabaty,Przesłaniam widoki swym torsem brzuchatym.
Podziwiam kwitnące w śródmieściu kasztany;Pod ścianą katedry biskup zatroskany.Opieram swe plecy o obronne mury,Mocno nadgryzione przez wieków pazury.
Do fontanny miejskiej ustawiam się przodem:Lubię obserwować tych, co leją wodę.Skoro się nie zgadzam z obecnym układem,Do pleców Świnstera odwracam się zadem.
Wiję się jak piskorz i zmieniam pozycję,By stworzyć korzystną nową koalicję.Biorę nogi za pas nim fobie przeminą;Schodami donikąd – pogięty jak Szymon.