Kolejny wiersz Zygmunta Dmochowskiego w antologii

Temat kujawski: wiersz wspomnienie, Był bowiem na Kujawach Białych zwyczaj, że rodzic winien zawieźć swego pierworodnego na odpust w Ostrowąsie, żeby się dobrze kwadrował. Ojciec mój wypełnił nakaz. Poturlaliśmy się tam wasążkiem w 1936 roku - miałem wtedy 6 lat. Autor także wypełnił w 1972 roku ten zwyczaj jadąc tam ze swoim synem Rafałem.
A może i z tego zwyczaju warto , a może trzeba skorzystać.
A oto ten wiersz:
Zygmunt Dmochowski(Dedykuję Kujawiakom Serdecznym)
Odpust w Ostrowąsiejest archaizowany gwarą kujawską z tamtych czasów.
W pucach puszorki - strój alaganckiJadziem na odpust kujawskiPrzez Kuczek pędzim traktem stuletnimChoć droga wąska.Jadziem na odpust jak Dziad Dmochowski r11;
Do Ostrowąsa!Trzeszczą rozwory, wasąg się słaniaKary jak wiatr zaiwaniaPrzez Stawki prosto, tory i OśnoDo brzegów stawuTutaj kościółek, wokół przysiółekW środku - emaus.
Narodu gęsto, dziewczyny śliczneMienią się kramy, karuzel świszczeKupujem fanty, w tłumie się wijem,Wchodzim do karczmy:Kapela rżnie ci, idziem w balecikW oberek, walczyk.
Wieczorem w wasąg każdy się waliJadziem z powrotem - prowadzi Kary,Przez Ośno w dyrdy, do swojskiej trytwy,Wądołem wąskim:Tak jak za Ruskich wracał z odpustuDziadek Dmochowski!
KS.