Kulisy wystawy rzemieślniczej, która odbyła się w 1925 roku

Olbrzymi pochód przemaszerował przez miasto na mszę polową do Tarpna. Składał się z 2500 uczestników i 84 sztandarów, donosiła codzienna bezpłatna gazeta grudziądzka „Gość Świąteczny” (26 lipca 1925).
Grudziądz, jako środowisko w owym czasie ożywionego ruchu przemysłowego było równocześnie centrum życia rzemieślniczego. Była tu siedziba Izby Rzemieślniczej, instytucja samorządowa rzemiosła, mająca za zadanie regulowanie życia wewnętrznego rzemiosła i dokształcenia zawodowego. Izba grupowała się w cechy poszczególnych zawodów. W posiadaniu cechów były zabytki minionych wieków jak i dokumenty życia rzemieślniczego. Wiele zapewnie rzeczy zaginęło bezpowrotnie z braku dostatecznego zainteresowania i innych przyczyn.
Na uwagę zasługuje fakt, że w Grudziądzu drukowany i wydawany był dwutygodnik „Rzemieślnik" będący zresztą organem urzędowym wszystkich czterech Izb w byłej dzielnicy pruskiej.
Istniejący do dzisiaj budynek, wówczas pod nazwą Państwowa Szkoła Budowy Maszyn w Grudziądzu, był centrum zjazdu i lokalizacją wystawy. Wystawa stworzyła okazje poznania, co lud wiejski podczas długich, cichych wieczorów zimowych wyrabia; była to okazja zapoznać się z naszą prastarą sztuką rodzimą, przekonać, jaka siła twórczości była w naszym wiejskim społeczeństwie i nie tylko...
Cały ruch rzemieślniczy w naszym mieście zawdzięczamy prywatnej inicjatywie  jak na przykład państwu Gulkowskim z Wdzydz.
To oni zapoczątkowali swoje dzieło już w roku 1907, podczas rządów pruskich, gdy każde popieranie kultury kaszubskiej uważano za zbrodnie polityczną.
Wystawa mieściła się w dwóch lokalach. Na pierwszym piętrze był oddział kaszubski, ale to już ciekawostka na oddzielny temat.