Las Wolski kryje w sobie niejedną tajemnicę. Krakowski park to miejsce spacerów i randek

Ten las ma sporo swoich historii. Jedna z nich opowiada o tym, jak to podczas tatarskiego najazdu na Kraków schroniły się w nim zakonnice z klasztoru Panien Norbertanek. Gdy oprawcy się zbliżali, panny gorąco modliły się i prosiły o ratunek. Ich błagania zostały wysłuchane. Matka Boża zamieniła je w białe skały. Dziś Panieńskie Skały to ulubione miejsce wycieczek krakowian. Krakowski Las Wolski jest jednym z większych parków w Polsce.

Kiedyś był własnością księcia Marcelego Czartoryskiego. Spadkobiercy i następni jego właściciele odsprzedali go jednak w 1917 r. Kasie Oszczędności Miasta Krakowa, a ta ofiarowała go miastu. Jego nazwa - lasek Wolski - pochodzi od nazwiska marszałka wielkiego koronnego Mikołaja z Podhajec Wolskiego, który sprowadził tu i osadził w 1603 r. kamedułów. Las góruje nad miastem i jest wspaniałą, naturalną panoramą zieleni. Warto przyjść tu szczególnie wiosną. Na blisko 419 ha powierzchni można wtedy obejrzeć wiele rzadkich roślin. Niektóre z nich są bardzo nietypowe, bo pojawiają się tylko na kilkanaście dni, a potem znikają.

- Za dwa tygodnie nie będzie już np. śladu po zawilcu gajowym - zauważa Zbigniew Sikora, adiunkt w Dziale Leśnym Parku i Ogrodu Zoologicznego w Krakowie. - Charakterystyczne białe kwiaty powoli zaczynają przekwitać. Są i inne cuda. Ziarnopłon wiosenny, przypominający miniaturkę słonecznika. - Mamy też niepozorny krzew, w sam raz na teściową - żartuje Sikora. Chodzi o wawrzynka wilczełyko, który ma trujące nasiona - 10 nasion jest w stanie zabić człowieka. Warto także przyjrzeć się rzadkim drzewom parku.

- Rośnie u nas lipa srebrzysta, której nazwa wywodzi się od rodzaju srebrzystej plechy, pokrywającej spód liści. - Drzewo to wytwarza trujący miód. Latem znajdujemy wokół niego mnóstwo martwych pszczół, które o tym nie wiedzą - mówi Sikora. Tu znajdziemy też sosnę smołową, która w odróżnieniu od swoich sióstr ma pęczki złożone z trzech igieł, zamiast dwóch (jak sosna pospolita), czy pięciu. Przy górnym parkingu, o czym mało kto wie, rośnie siedem limb, z których każda ma blisko 80 lat. Obok nich znajduje się kilka tulipanowców. Naprawdę warto je zobaczyć.