Historia muzyki może być zdawana tylko jako przedmiot dodatkowy. Można ją zdawać na poziomie podstawowym albo na poziomie rozszerzonym. Wyboru poziomu zdający dokonuje w deklaracji, którą ma obowiązek złożyć do 30 września roku szkolnego, w którym zamierza przystąpić do egzaminu maturalnego.
Opis egzaminu z historii muzyki
1. Egzamin na poziomie podstawowym trwa 120 minut. Arkusz egzaminacyjny składa się z kilkudziesięciu zadań zamkniętych i otwartych sprawdzających wiedzę i umiejętności ze wszystkich trzech obszarów standardów na poziomie podstawowym, ze szczególnym uwzględnieniem obszaru pierwszego.
Do arkusza dołączone jest nagranie z przykładami dźwiękowymi utworów lub ich fragmentów. Przykłady dźwiękowe stanowią uzupełnienie (ilustrację) treści lub podstawę treści kilku wybranych zadań. W zadaniach nie wymaga się rozpoznania utworu i jego twórcy.
2. Egzamin na poziomie rozszerzonym trwa 180 minut i składa się z trzech części.
Zdający otrzymuje jeden arkusz egzaminacyjny, w którym:
a) część pierwsza polega na rozwiązaniu zestawu zadań zamkniętych i otwartych sprawdzających wiedzę i umiejętności ze wszystkich trzech obszarów standardów ze szczególnym uwzględnieniem obszaru pierwszego
b) część druga polega na analizie wskazanych źródeł. Do arkusza egzaminacyjnego załączone są nagrania, nuty, teksty. Materiał źródłowy może być wzięty z twórczości jednego lub wielu kompozytorów, jednej lub kilku epok. Ta część egzaminu składa się z kilku zadań otwartych wyposażonych w polecenia kierujące analizą przykładów
c) część trzecia polega na napisaniu zadania rozszerzonej odpowiedzi (wypracowania) na jeden z dwóch podanych tematów. Tematy wypracowania formułowane są według różnych zasad: temat szczegółowy (np. charakterystyka stylu indywidualnego, stylu lub kultury muzycznej epoki), temat komparatystyczny (np. porównanie stylów, technik kompozytorskich lub cech i funkcji gatunku muzycznego w dwóch epokach), temat przekrojowy (np. ewolucja techniki kompozytorskiej, formy muzycznej, praktyki wykonawczej), temat swobodny - oparty na własnych doświadczeniach i ocenach zdającego.
Przykłady przeznaczone do analizy i oba tematy wypracowania mogą być podporządkowane nadrzędnemu problemowi. Dopuszcza się wzbogacenie każdego tematu dodatkowym materiałem źródłowym, który zdający powinien wykorzystać w realizacji tylko tego z tematów, do którego dodatkowe źródła są dołączone.
Zasady oceniania arkuszy egzaminacyjnych
1. Rozwiązania poszczególnych zadań oceniane są na podstawie szczegółowych kryteriów oceniania jednolitych w całym kraju.
2. Obok każdego zadania podana jest maksymalna liczba punktów, którą można uzyskać za jego poprawne rozwiązanie.
3. Ocenianiu podlegają tylko te fragmenty pracy, które dotyczą polecenia. Komentarze, nawet poprawne, wykraczające poza zakres polecenia nie podlegają ocenianiu.
4. Zapisy w brudnopisie nie będą oceniane.
5. Wynik egzaminu z przedmiotu dodatkowego nie ma wpływu na zdanie egzaminu maturalnego.
6. Wynik egzaminu – wyrażony w skali procentowej – odnotowany jest na świadectwie dojrzałości wraz z zaznaczeniem poziomu egzaminu.
7. Wynik egzaminu ustalony przez komisję okręgową jest ostateczny.
[CKE]
Uwaga na Instagram - nowe oszustwo
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
