Miasto wprowadza nowy sposób opieki nad ludźmi starszymi

Po raz pierwszy starzy, schorowani i opuszczeni tyszanie mogą wybierać pomiędzy tradycyjnym domem starców a tzw. mieszkaniem chronionym w normalnym budynku komunalnym.

Takie mieszkanie pojawiło się przy ulicy Charlesa de Gaulle'a. Każdy z jego lokatorów będzie miał własny pokój, wspólną kuchnię i jadalnię oraz toaletę.

Nowe mieszkanie zajmą trzy kobiety. Dwie już mają po osiemdziesiątce, jedna - prawie 75. Wszystkie od dawna są podopiecznymi Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. Bez stałej opieki pracownika socjalnego sobie nie radzą. Dwie już nawet złożyły wnioski o miejsce w Domu Pomocy Społecznej. Usłyszawszy o nowej formie opieki nad takimi osobami jak one, zgodziły się od razu na przeprowadzkę. Jedna tym chętniej, że mieszka na osiedlu F. Pozostanie więc w tej samej części miasta, blisko sąsiadów.

W mieszkaniu przy ulicy de Gaulle'a będą miały do dyspozycji opiekunkę przez osiem godzin dziennie. W soboty i niedziele nieco krócej, ale za to wtedy ugotuje im obiad na miejscu. W pozostałe dni tygodnia obiady będę dowożone. Będą mieć jednak przede wszystkim siebie. Połączą swoje samotności. Będzie im raźniej. - Mieszkanie chronione powstaje właśnie z myślą o przełamaniu samotności ludzi w podeszłym wieku i stworzeniu możliwości wzajemnego wspierania się i wspólnego pokonywania trudności życiowych - mówi Dorota Kaniewska, kierownik Działu Osób Starszych i Niepełnosprawnych w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej. - Ponadto takie mieszkanie pozwala na funkcjonowanie w integracji ze społecznością lokalną. Za ścianą są normalne rodziny, dzieci.

Mieszkanie chronione w komunalniku przy ulicy de Gaulle'a ma jeszcze tę zaletę, że wokół jest piękny ogród. Komunalnik powstał bowiem z dawnego Domu Dziecka. Ogród był dzieciom potrzebny do codziennych zabaw i gier. Mieszkańcy Domu Dziecka zostali rozlokowani w różnych miejscach miasta, w różnych budynkach. Dostali tzw. mieszkania usamodzielniające, gdzie pod okiem opiekunek dorastają, ucząc się życia. Sami tam muszą sobie robić zakupy, gotować, sprzątać, prać i tak gospodarować pieniędzmi, żeby starczyło na cały miesiąc. O takich sprawach młodzież wychowana w tradycyjnych Domach Dziecka nie ma pojęcia. W Tychach problem nieprzygotowania dzieci do dorosłego życia już nie istnieje.

Opustoszały budynek po wyprowadzeniu dzieci do mieszkań usamodzielniających przeszedł gruntowny remont i adaptację na potrzeby normalnych rodzin czekających w kolejce na mieszkanie komunalne. W tym właśnie budynku miasto wygospodarowało jedno mieszkanie dla ludzi, którzy na starość zostali sami, a jeszcze nie potrzebują całodobowej opieki.

Co na starość?

Na całym Śląsku mieszka blisko pół miliona osób powyżej 65. roku życia. W Tychach - wedle danych z ub. roku - takich ludzi jest około 15.700. To oznacza, że 12 proc. ludności miasta młodość ma dawno za sobą i wcześniej czy później będzie wymagać opieki rodziny lub i pomocy społecznej. W 130-tysięcznych Tychach jest tylko jeden Dom Pomocy Społecznej. Na 54 osoby. Na wolne miejsce czeka się ponad rok. W kolejce zapisanych jest ponad 20 zainteresowanych przeprowadzką do takiej placówki. Utrzymanie jednego pensjonariusza DPS kosztuje około 2.000 zł miesięcznie. On sam płaci 70 proc. swojej emerytury, resztę dopłaca miasto (średnio około 1.300 zł). Rodziny pytają o inne formy pomocy społecznej, zwłaszcza o zakład opiekuńczo-leczniczy, gdzie można by umieścić najbliższych po wylewach dla przeprowadzenia rehabilitacji. Na razie tyszanie korzystają z takich usług w Łaziskach Górnych.