"Mój kraj taki piękny" w Arsenale. Polska rzeczywistość oczami rysowników [ZDJĘCIA]

Tego lata w Poznaniu warto z pewnością wybrać się na jedną wystawę - do Arsenału, w którym polscy rysownicy, korzystając z języka komiksu, ale niekoniecznie tworząc wyłącznie komiksy, opowiadają o tym, jak widzą polską rzeczywistość.

Kurator wystawy "Mój kraj taki piękny", Sebastian Frąckiewicz, dziennikarz i krytyk komiksowy związany z tygodnikiem "Polityka", postanowił zrobić wystawę, jaką sam chciałby zobaczyć, a jednocześnie niczego wybranym przez siebie artystom nie narzucał. Chciał jedynie, by mówili nie w imieniu społeczeństwa, ale przede wszystkim od siebie. Dzięki temu wystawa "Mój kraj taki piękny" to bardzo ciekawa układanka prywatnych fobii, wątpliwości, antypatii i przyjaźni, prezentowana na tle ogólnonarodowej narracji o tradycji, symbolach, ustroju i historii. Każdy mówi na niej o sobie, a jednocześnie każdemu łatwo jest się tym odnaleźć.

Po wejściu do pierwszej sali w oczy rzuca się kartonowy Pałac Kultury Michała Rzecznika, który dominuje na całej wystawie, tak jak prawdziwy Pałac Kultury podporządkowuje sobie stolicę, czyniącą wszystko dziejące się poza Warszawą nieistotnym. Kurator przyznaje zresztą, że decyzja o ustawieniu Pałacu Kultury w galerii na środku poznańskiego Rynku ma wymiar dość perwersyjny, bo Poznań kompleksów wobec stolicy ma całkiem sporo.

Lato w Poznaniu: 20 rzeczy, które można robić w wakacje w mieście

Ciekawie z Pałacem z pudeł koresponduje muralo-projekcja Jacka Świdzińskiego, stanowiąca dla niego tło. Na tle namalowanego na ścianie bloku, autor wyświetla zmieniające się postacie i dymki zawierające krótkie, wyrwane z kontekstu rozmowy Polaków, pełne zabawnych spostrzeżeń, leniwie stosowanych stereotypów, społecznych przyjaźni i antypatii, czy skrywanych lęków. Obie prace w swojej monumentalnej, ale oswojonej formie pozwalają na prywatną ekspresję, w przeciwieństwie do prostego, bezwzględnego "Protongu" Jakuba Woynarowskiego, czyli polskiego prajęzyka. Prezentowana na wystawie praca analizuje konserwatywny język wizualny, wyrażający narodowe i chrześcijańskie treści, wywodząc wszelkie późniejsze symbole z polskiego orła w swojej najbardziej abstrakcyjnej formie.

W cieniu tego, co duże - Warszawy, bloków i symboli - znajduje się to, co nieco zapomniane, zdezelowane i spychane na margines. To traktowane z pogardą słoiki (praca Marka Turka), uciekające ze swoich zapomnianych przez świat prowincji z rozpadającymi się płotami i trzepakami (Jakub Świdziśki), imigranci ze Wschodu, do których odczuwamy niechęć, rzadko sobie uświadamiając, że tę niechęć czujemy tak naprawdę do samych siebie, ale także kobiety, również z dużych miast, wciąż czujące społeczną presję wejścia w nomen omen rolę matki-Polki, jako szczytowego stadium kobiecości (Olga Wróbel).

Im głębiej wchodzimy w wystawę, tym bardziej cofamy się w historię, narysowaną ironiczną wobec sentymentów i nostalgii kreską. Marcin Podolec wspomina "VHS Heaven" - złote czasy wypożyczalni kaset wideo - miejsc społecznych zachowań i zwyczajów, które stały się przeszłością wraz z końcem ery analogowych nośników, a superbohater WILQ łączy polskie zamiłowanie do kina historycznego i fascynację amerykańską popkulturą, tworząc remake "Kanału" (lub odpowiedź na film Wajdy) z żółwiami ninja w rolach głównych. Całość zamyka ukryty na końcu drugiej sali labirynt Jakuba Woynarowskiego, opowiadający o imperialnych fantazjach Polski, przerwanej wojną modernizacji i nawracających także dzisiaj wojennych lękach.

Mój kraj taki piękny. Polski komiks o polskiej rzeczywistości
Artyści: Joanna Karpowicz, Bartosz Minkiewicz, Marcin Podolec, Robert Popielecki, Michał Rzecznik, Michał Śledziński, Jacek Świdziński, Marek Turek, Jakub Woynarowski, Olga Wróbel

Kurator wystawy: Sebastian Frąckiewicz

Galeria Miejska Arsenał (ul. Stary Rynek 6)
17 lipca - 16 sierpnia
wstęp wolny