Na grzyby w listopadzie. Przyroda zaskakuje

Dziś bardzo żałowałam, że nie miałam aparatu, bo zaskoczyłabym MMkowiczów bardziej niż łomżyńska śnieżyca:)
Pojechaliśmy do odległej o kilkanaście kilometrów od miasta leśniczówki, żeby posiekać resztę główek kapusty.
Po wyparzeniu dębowej beczki i przygotowaniu frontu robót zagoniliśmy naszych mężów do krajalnic, a same z kuzynką poszłyśmy na spacer po lesie.Po przejściu kilkuset metrów stanęłam jak wryta. Wśród mchów dojrzałam okazałe zielonki, a obok piękne podgrzybki!
Październikowe nocne przymrozki podziałały na grzybnię wzrostowo zamiast ją wymrozić. Musicie mi uwierzyć na słowo, bo nie miałam przy sobie nawet komórki! Po 15 minutach miałam już pełne kieszenie i czapkę, którą ściągnęłam z głowy. Po chwili obie z kuzynką zdjęłyśmy bluzy i zrobiłyśmy z nich pojemniki. Hurtowo wykręcałyśmy z ziemi kolejne grzybie okazy:)
Wróciłyśmy do domu obładowane i zadowolone. Nasi mężowie nie wierzyli własnym oczom. Część zdobyczy została zasolona w glinianych pojemnikach, część będzie zamarynowana, podgrzybki ususzone, a na osłodę nasi mężowie zjedli zielonki duszone z cebulką.
Jutro jedziemy ponownie na listopadowe grzybobranie. Dowiedzieliśmy się, że zielonki i siwki obrodziły także na Dębnikach, Jurkach i w Dobrym Lesie. Kosze do ręki i do lasów! Przyroda potrafi być hojna nawet w dżdżyste i zimne listopadowe dni :)