Najbrzydsze pomniki Warszawy. Śmieszą, straszą i szpecą przestrzeń [TOP 10]

10. Pomnik Kazimierza Górskiego - “smutne oczy, bez uśmiechu”

Błonia Stadionu Narodowego Polski trener i selekcjoner piłkarski został upamiętniony w ruchu, niosąc pod pachą piłkę. Kazimierz patrzy - nawiązując do słów piosenki z jego czasów - smutnymi oczami bez uśmiechu, stawiając krok w dal. Na usta ciśnie się pytanie “Quo Vadis, Humane?”, na które odpowie nam tylko wiatr owiewający jego czuprynę. Zobacz: Czy protest w sprawie Roma Tower jest potrzebny? Plany budowy wieżowców były znane od pięciu lat