O Palmiarni w Palmiarni

Autorem książeczki jest dobrze znany miłośnikom historii Zielonej Góry Tomasz Czyżniewski. Któż jak nie pan Tomasz mógł sprawić niespodziankę?
Wydawnictwo na kredowym papierze, ilustracje archiwalne i te najnowsze. Tekst także w językach niemieckim i angielskim. Zakupić można w punkcie Informacji Turystycznej w Palmiarni.
Przyjemna w oglądaniu, lekka w czytaniu pozycja. Kolejna o naszym mieście. Moja biblioteczka o lokalnej tematyce znowu się powiększyła. O dwie pozycje.
Bonusem zakupu ,,50 lat Palmiarni 1961-2011" jest także folder (bezpłatny) ,,Zielonogórskie winiarstwo dawniej i dziś". Nowość i tym bardziej się cieszę, że akurat trafiłam.
* * *Czyli 50 lat... Najstarsza siostra ma zdjęcia z samego początku lat 60-tych. Z Winnego Wzgórza i Palmiarni. Czyli powinna pamiętać początki kawiarnianej działalności.
To był lokal! Czasami zakłady pracy organizowały w nim swoje uroczystości. Jaka to była nobilitacja! Nie na zakładowej stołówce czy wynajętej, ale też zakładowej. Chodziło o Palmiarnię. Oglądam zdjęcie taty z jakiejś zakładowej imprezy w połowie lat 60-tych. Może nie taty, ale jego znajomych z pracy. Tatę zasłonił liść jakiejś palmy. I czyż to nie pech?! Zdjęcie niemal historyczne i palma wyrosła akurat na nim.
* * *Pisała ostatnio Lucyna o Palmiarni pięknej. Zastanawiała się autorka dlaczego też samotnej. Przyznałam się, że ja i sporadycznie i do tego jestem oglądaczem.http://www.mmzielonagora.pl/artykul/palmiarnia-piekna-ale-czemu-samotna-...
I ponownie byłam oglądaczem. Obrót zrobiłam w innym punkcie. Ale chyba nie z takich powodów piękny lokal świeci pustkami...Chociaż może inni coś zmienią? Przejrzeć ładną książeczkę o Palmiarni w Palmiarni? Dlaczego by nie?