Pamięć w dwóch wymiarach.

To tutaj na tym wyjątkowym miejscu, przez wielu uznawanym za jeden z najpiękniejszych w kraju cmentarzy, uwidaczniają się dwie postawy ludzi. Jedna to postawa pełna pamięci: o bliskich którzy odeszli, o członkach rodziny, którzy tu spoczywają, o przyjaciołach których już nie ma. Pamiętają o zmarłych nietylko praktykujący katolicy ale także ludzie innych wyznań oraz ludzie, którzy nigdy do kościoła nie chodzili. Wszystkich ich łączy pamięć. Jedni wierzą, że zmarli przebywają na innym, tajemniczym świecie – inni wierzą, że jest to inny wymiar. Wreszcie część żyjących wyznaje, że ta druga strona to pustka, to tylko zmienione ciało w proch. Ale wszyscy wyznają specyficzną rolę pamięci o zmarłych. Pamięć jest symboliczną formą przedłużenia istnienia. "Istniejemy, póki ktoś o nas pamięta" - Carlos Ruiz Zafon. Pamięć jest czynnikiem odróżniającym ludzi od zwierząt. Czy zawsze?
Pamięć przybiera różne formy. Modlitwa, zaduma, wspomnienia, a także materialne formy: groby, pomniki,sentencje, epitafia oraz kwiaty i znicze. Częstotliwość odwiedzania grobów jestteż różna. Od sporadycznych, okazjonalnych odwiedzin do prawie codziennego rytuału. Ale zawsze przynosimy kwiaty, zapalamy znicze, porządkujemy grób.
I tu następuje zetknięcie z jakżeinną postawą. Postawą „hieny cmentarnej".Ci ludzie (czy ludzie?) obserwują groby, kradną świeże kwiaty, zabierają nawet zapalone znicze - by w większości przypadków złożyć je na grobach swoich bliskich. Jeżeli wierzą w „drugą stronę" czy „inny wymiar" - to jak odbierająto ich bliscy zmarli.
Czasami robią to ze względów komercyjnych ale przeważa chęć uczczenia pamięci bliskich. Czy ten zmarły, który jest w innym, lepszym świecie, akceptuje postawę „hieny". Wiem natomiast jak czuje się matka, która zostawiła kwiaty i znicz na grobie jedynego syna i odnajduje pusty grób. Jak jej jest przykro. Czy warto? Nawet jeżeli motywem jest fałszywa pamięć.
Wiara w inny świat jest potrzebna chociażby dla podtrzymania pamięci. Ale to, że i my kiedyś tam będziemy to pewność. Czy warto?
Dwie kultury w jednym miejscu.