Pańskie dane proszę!

Noszę typowo polskie nazwisko, kończące się na -ska i bardzo szeleszczące. Moje panieńskie nazwisko również podobne. Oba nazwiska choć bardzo proste, są często progiem nie do przebycia dla przygłuchawych (?) urzędników. Dajmy na to, że nazywam się Przestrzelska (prawdziwego nie podam, bo ochrona danych, albo kryptoreklama :)
W dokumentach co i raz uparcie urzędnicy, bez pomocy sądu, zmieniają mi nazwisko na różne wersje. Najbardziej rozśmieszyła mnie panienka zza biurka, która po którymś razie przeliterowania, poprosiła, abym nazwisko napisała dużymi literami na kartce! Napisałam i otrzymałam dokument komputerowy - Przeszczeńska! Polskie nazwiska z szeleszczącymi dwuznakami mogą być rzeczywiście trudne dla ucha niektórych, że nie wspomnę o wymowie. Trudno. Dla wygody urzędników nie mam zamiaru swoich zmieniać.
Są inne śmieszniejsze historie dotyczące nazwisk.
Mam znajomą z okolic Łomży, która nazywa się Piękna. Okazem piękności to ona nigdy nie była i przez to nazwisko narażona jest na wysłuchiwanie niewybrednych żartów. Załatwiała sprawy w stolicy województwa. Na pytanie młodego urzędnika o nazwisko, odpowiedziała zgodnie z prawdą: Jestem Piękna. Młody magisterek z mety wyskoczył: Kobieto, spójrz w lustro! Na jego szczęście, koleżanka ma poczucie humoru i odpowiedziała: Patrzę codziennie, a panu radzę zajrzeć pod czaszkę, czy ma pan zwoje mózgowe!
Kolega męża, jeszcze z wojska, nazywa się Ciupa. Ten to dopiero ma problemy! Kiedyś zaproponowałam mu zmianę nazwiska na panieńskie żony. Okazało się, że nie jest to dobry pomysł, bo Mela nazywała się - Gadzina!
Znajomy leśnik Ruchała, został starym kawalerem, bo żadna wybranka nie chciała nazywać się Ruchałowa.
Teraz to może nie problem zmienić ośmieszające nazwisko na inne, ale ile z tym kołowrotów sądowych! To ja już wolę swoje szeleszczące - Przestrzelska :)