Para ze Stargardu twierdzi, że niesłusznie zabrano im dwójkę dzieci

2-letni Piotr i półroczna Martyna przebywają w domu dziecka w Stargardzie. Zostały tam umieszczone w grudniu 2009 roku.
 
– Przyszła do nas pani z opieki społecznej – opowiada pani Karolina. – Dzień wcześniej wprowadziliśmy się do nowego mieszkania. Wiadomo, że nie było urządzone jak trzeba. Ona stwierdziła, że warunki u nas nie są dobre dla dzieci. Zabrali nam je. Karolina Silska i Paweł Jaźwiński mieszkają sami w mieszkaniu komunalnym przy ul. Bydgoskiej. To pokój z kuchnią, bez łazienki. Oboje nie pracują. Utrzymują się z renty socjalnej.
 
– Złożyliśmy w stargardzkim TBS podanie o większe mieszkanie z lepszymi warunkami – mówi Paweł Jaźwiński. – Chcemy wychowywać nasze dzieci. Codziennie odwiedzamy je w domu dziecka. W kwietniu bierzemy ślub. Nie wyobrażamy sobie dalszego życia bez nich.
 
O tym, że coś złego dzieje się w ich mieszkaniu, sąd został powiadomiony przez prokuraturę. W sierpniu 2009 roku przydzielił im kuratora. Obecnie trwa postępowanie, które ma wykazać, czy są oni w stanie podołać opiece na dziećmi.
 
– Tam w grę wchodzi alkohol, nieporadność i zaniedbywanie dzieci – usłyszeliśmy w stargardzkim sądzie. Stargardzianie mają żal do pracownika opieki społecznej. Ich zdaniem, to jego opinia zaskutkowała odebraniem im ich pociech. Odmiennego zdania są pracownicy MOPS.
 
– Asystent rodzinny pomagał przywrócić tej rodzinie pożądane funkcje – mówi Danuta Bojarska, dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Stargardzie. – Ich zachowania były jednak nieodpowiednie. Sami mają ze sobą problemy. Muszą się z nimi uporać. Sądczasami nie podziela naszego zdania. Skoro zdecydował o umieszczeniu dzieci w domu dziecka to znaczy, że uznał, że będą bezpieczniejsze poza domem.